Πολλοί είναι οι δρόμοι και οι τρόποι, που φέρνουν τον άνθρωπο στη βασιλεία των ουρανών. Ή μάλλον οι δρόμοι αυτοί φαίνονται πολλοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας, που χωρίζεται σε πολλούς, ανάλογα με τη δύναμη και την προαίρεση του καθενός. Λέγοντας δρόμους εννοούμε τις πνευματικές αρετές. Προπαντός τις τρεις μεγάλες αρετές, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, και ιδιαίτερα τη μεγαλύτερη απ’ όλες, την αγάπη, που πάνω της θεμελιώθηκαν η πίστη και η ελπίδα.
Τα ονόματα της αγάπης είναι πολλά, τα έργα της επίσης πολλά, τα γνωρίσματά της περισσότερα και τα ιδιώματα της πάμπολλα. Δε μπορεί κανείς να την περιγράψει με λόγια. Όταν θυμάμαι το κάλλος της, ευφραίνεται η καρδιά μου, γεμίζω με γλυκύτητα και περιέρχομαι σε έκσταση. Όταν τη συλλογίζομαι, χάνω τις σωματικές μου αισθήσεις, βγαίνω τελείως από την παρούσα ζωή και λησμονώ τα πράγματα του κόσμου. Καλότυχος είναι εκείνος, που αγκάλιασε την αγάπη τη θεϊκή. Αυτός δεν θα επιθυμήσει με εμπάθεια κανένα κάλλος ανθρώπινο. Ευτυχισμένος είναι εκείνος, που ερωτεύθηκε την αγάπη του Χριστού, σαγηνεύθηκε από την ομορφιά της και την απόλαυσε με πολύ πόθο. Αυτός θα αγιασθεί στην ψυχή. Καλότυχος και τρισευτυχισμένος είναι εκείνος, που πόθησε μ όλη του την καρδιά την αγάπη και αλλοιώθηκε απ’ αυτήν πνευματικά. Αυτός θα γεμίσει την ψυχή του μ’ ευφροσύνη και την καρδιά του με χαρά ανέκφραστη. Αυτός που απέκτησε την αγάπη, αδιαφορεί τελείως για τους θησαυρούς του κόσμου. Αυτός γεμίζει με τον πλούτο της αγάπης, που είναι ανεξάντλητος. Μακάριος και τρισμακάριος αυτός που ενστερνίσθηκε την αγάπη. Μολονότι εξωτερικά φαίνεται άδοξος, στην πραγματικότητα είναι ενδοξότερος από όλους τους ένδοξους. Επαινετός είναι εκείνος που ζήτησε την αγάπη, επαινετότερος εκείνος που τη βρήκε και μακαριότερος εκείνος που την αγάπησε.
Ω αγάπη θεία, που μέσα σου βρίσκεται ο Χριστός! Άνοιξε και σε μας την πόρτα σου, για να δούμε το Χριστό, που έπαθε για μας, και να ελπίσουμε στο έλεος Του. Να Τον δούμε, για να μην πεθάνουμε πια. Γέμισε την ύπαρξή μας, για να νιώσουμε το μυστήριο της ένσαρκης οικονομίας του Χριστού. Εσύ που βίασες τα αβίαστα και πλουσιόδωρα σπλάγχνα του Κυρίου μας, για να σηκώσει τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, έλα και στη δική μας ταλαίπωρη ψυχή. Ω θεία αγάπη, θέλουμε να σε γνωρίσουμε και να μας γνωρίσεις, γιατί σου είμαστε άγνωστοι. Κατοίκησε μέσα μας, για να ’ρθει ο Δεσπότης Χριστός να μας επισκεφθεί. Μολονότι είμαστε ανάξιοι, έλα να μας αγιάσεις. Αλλά για να σε νιώσουμε, πρέπει να γνωρίσουμε πρώτα το Χριστό. Μόνο σαν προσπέσουμε στ’ άχραντα πόδια Του, θα βιώσουμε στη ζωή μας την αγάπη. Μόνο σαν λυτρωθούμε από το χρέος των αμαρτιών μας, θ’ αρχίσει να ζει μέσα μας η αγάπη.
Ας βάλουμε λοιπόν μέσα στην καρδιά μας την αγάπη, που είναι «ἡ διδάσκαλος τῶν Προφητῶν, ἡ σύνδρομος τῶν Ἀποστόλων, ἡ δύναμις τῶν Μαρτύρων, ἡ ἔμπνευση τῶν Πατέρων και ἡ τελείωσις ὅλων τῶν Ἁγίων». Ας μάθουμε να δουλεύουμε και να υποτασσόμαστε στο Χριστό, για ν’ αρχίσει να ανθίζει μέσα στην ψυχή μας το λουλούδι της αγάπης. Ο Χριστός μας άνοιξε το δρόμο, που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε στην αγάπη. Έγινε φτωχός, για να γίνουμε εμείς πλούσιοι σε ψυχικά χαρίσματα. Ας συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλο, για ν’ απολαύσουμε τ’ αγαθά του Θεού και να δοκιμάσουμε τη γλυκύτητα, που δοκιμάζει όποιος ακολουθεί το Θεό της αγάπης. Εκείνος που δεν αγάπησε το Χριστό, τρέχει μάταια. Και ποτέ δεν πρόκειται να Τον φτάσει, αν δεν αγαπήσει πρώτα τον αδελφό του. Εκείνος που έφτασε την αγάπη, πλησίασε τον Ίδιο τον Χριστό, γιατί η αγάπη είναι το πλήρωμα του νόμου Του. Χωρίς αγάπη η καρδιά μας είναι στείρα και δεν ευφραίνεται με τα θαυμάσια του Θεού.
Σας παρακαλώ, λοιπόν να βιώσετε την αγάπη, και να μην αποκάμετε και σταματήσετε πριν τη φτάσετε. Γιατί κάθε άσκηση και κάθε πνευματικός αγώνας, που δεν έχει στόχο την αγάπη, είναι μάταιος. Δεν είναι δυνατό ν’ αναγνωρισθεί κανείς σαν μαθητή του Χριστού με άλλη αρετή ή εντολή, παρά μόνο με την αγάπη. Το λέει ο ίδιος ο Κύριος: «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστέ, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
Για την αγάπη ο Θεός έγινε άνθρωπος κι έζησε ανάμεσά μας και υπέμεινε θεληματικά τα φρικτά πάθη-για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας και να τον ανεβάσει στους ουρανούς. Για την αγάπη έτρεξαν οι άγιοι Απόστολοι εκείνο τον ατελείωτο δρόμο-για να βγάλουν από το βυθό της ειδωλολατρίας και να φέρουν στο λιμάνι της ουράνιας βασιλείας ολόκληρη την οικουμένη, τραβώντας την με τ’ αγκίστρια και τα δίχτυα του θείου λόγου. Για την αγάπη έχυσαν το αίμα του οι άγιοι μάρτυρες-για να μη χάσουν το Χριστό. Για την αγάπη θυσίασαν με προθυμία τη ζωή του οι θεοφόροι διδάσκαλοι της οικουμένης-για να δοξαστεί η Καθολική Αποστολική Εκκλησία.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν, να ευαρεστήσουμε το Χριστό με την αγάπη. Όταν αγαπάμε τους ανθρώπους και το Θεό, τότε Αυτός μας προσφέρει τ’ ανεκτίμητα δώρα Του: την πίστη, την καθαρότητα και την ευλάβεια. Μας χαρίζει ακόμα την κατάνυξη και τα δάκρυα, που καθαγιάζουν την ψυχή, και μας γεμίζει με θείο φως και Πνεύμα Άγιο.

Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Απόσταγμα πατερικής σοφίας»
της Ιερής Μονής Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής