(Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας γιά τήν «ἡμέρα προστασίας τῆς ζωῆς Ἀγέννητου Παιδιοῦ» πού ὄρισε ἡ Ἱερά Σύνοδος)

Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατόπιν εἰσήγησεως τῆς «Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Γάμου, Οἰκογένειας, Προστασίας τοῦ Παιδιοῦ καί Δημογραφικοῦ Προβλήματος», ἐξέδωσε Ἐγκύκλιο μέ τήν ὁποία καθιερώνει τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν «ὡς ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν προστασία τῆς ζωῆς τοῦ Ἀγέννητου Παιδιοῦ».

Ἐφέτος, πρώτη χρονιά πού ἰσχύει αὐτή ἡ καθιέρωση, ἡ Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννησιν συμπίπτει καί μέ τήν ἡμέρα πού ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη τῶν ἀναιρεθέντων ὑπό τοῦ Ἡρώδου Ἁγίων Νηπίων (29 Δεκεμβρίου).

Θά μπορούσαμε, λοιπόν, νά ποῦμε πώς ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι ἡ καταλληλότερη γιά νά ἐκφραστεῖ ἡ Ἐκκλησία μας γιά τήν προστασία τῆς ζωῆς τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ, ἀλλά καί ἐναντίον τῶν ἐκτρώσεων. Γιατί οἱ ἐκτρώσεις, πράγματι, μοιάζουν μέ ἕνα σύγχρονο Ἡρώδη, πού ἀφαιρεῖ καθημερινά τή ζωή χιλιάδων ἀθώων παιδιῶν σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο.

Τί εἶναι, ὅμως, ἡ ἔκτρωση; Ἔκτρωση ἤ ἄμβλωση εἶναι ὁ βίαιος τερματισμός τῆς ἐγκυμοσύνης μέ τήν ἀφαίρεση ἑνός ἤ περισσότερων ἐμβρύων ἀπό τή μήτρα τῆς γυναίκας. Γιά τή βίαιη διακοπή τῆς κυοφορίας προβάλλονται διάφοροι λόγοι, κοινωνικοί, ψυχολογικοί, οἰκονομικοί καί ἄλλοι.

Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ζωή τοῦ ἐμβρύου ἀρχίζει μέ τή σύλληψή του. Αὐτό σημαίνει πώς τό παιδί πού κυοφορεῖ μιά γυναίκα εἶναι ψυχοσωματική ἀνθρώπινη ὀντότητα, δηλαδή πλήρης ἄνθρωπος «ἐξ ἄκρας συλλήψεως». Ἑπομένως ἡ διακοπή τῆς κυήσεως γιά τόν ὁποιοδήποτε λόγο συνιστᾶ παράβαση τῆς ἐντολῆς «οὐ φονεύσεις». Ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετώπιζε ἐξαρχῆς τίς ἐκτρώσεις ὡς φόνους καί τή συνέργεια σέ ἔκτρωση ὡς συνέργεια σέ φόνο. Γι᾽ αὐτό καί εἶναι μεγάλη ἁμαρτία. Ὡς ἐκ τούτου, εἶναι ἀπολύτως λογικό τό ὅτι ἡ ἔκτρωση καταδικάζεται ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τούς θεοφόρους Πατέρες, ἀλλά καί ἀπό τούς ἱερούς Κανόνες.

Ἡ ἔκτρωση δέν συνιστᾶ μόνο βαρύτατη παράβαση τοῦ θείου Νόμου. Προκαλεῖ καί ὀλέθρια τραύματα στήν ψυχοσωματική ὑγεία τῆς μητέρας. Ὅσον ἀφορᾶ στήν ψυχική της ὑγεία, εἶναι ἐξαιρετικά σημαντικό νά ἀναφερθεῖ ὅτι οἱ γυναῖκες πού κάνουν ἄμβλωση, συχνά ἔρχονται ἀντιμέτωπες μέ σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, ὅπως ἐνοχές καί κατάθλιψη. Τό 25% ἐξ αὐτῶν ἐπισκέπτεται ψυχίατρο, ἐνῶ σχεδόν μία στίς δύο γυναίκες πού ἔχουν κάνει ἔκτρωση ἐμφανίζουν νευρικές διαταραχές.

Στήν Ἐξομολόγηση πολλῶν γυναικῶν, πού ἔχουν διαπράξει αὐτή τήν ἁμαρτία, οἱ τύψεις τῆς συνειδήσεως ἐξακολουθοῦν νά τίς βασανίζουν, καί ἄς τήν ἔχουν ἐξομολογηθεῖ πολλές φορές στό παρελθόν. Ἐννοεῖται πώς μέ τήν Ἐξομολόγηση συγχωρεῖται ἡ ἁμαρτία, ὅμως οἱ συνέπειές της παραμένουν. Παράλληλα, θέτει σέ κίνδυνο καί τή σωματική της ὑγεία. Σέ ἀρκετές περιπτώσεις προκαλεῖ αἱμορραγία, μολύνσεις, μείωση γονιμότητας, στειρότητα, προδιάθεση καρκίνου τῆς μήτρας, ἀκόμη καί θάνατο.

Οἱ ἐκτρώσεις παίζουν βασικό ρόλο καί στήν ὄξυνση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος τῆς χώρας μας. Εἶναι λυπηρό πώς στήν πατρίδα μας, σύμφωνα μέ μέτριους ὑπολογισμούς, πραγματοποιοῦνται 300.000 ἐκτρώσεις τόν χρόνο. Ἀπό αὐτές 40.000 γίνονται ἀπό νέες κοπέλες κάτω τῶν 18 ἐτῶν, ἐνῶ ἕνα στά τέσσερα κορίτσια ἡλικίας 14 ἕως 17 ἐτῶν ἔχει προβεῖ σέ διακοπή κυήσεως.

 Τήν ἴδια στιγμή, ὁ χαμηλός ἀριθμός τῶν γεννήσεων, γύρω στίς 90.000 ἀνά ἔτος, σέ συνδυασμό μέ τόν ὑψηλό ἀριθμό τῶν θανάτων, γύρω στούς 120.000 ἐτησίως, λόγῳ τῆς γήρανσης τοῦ πληθυσμοῦ, ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα τό ἀρνητικό ἰσοζύγιο γεννήσεων καί θανάτων, μέ πρόδηλη συνέπεια τήν ἀπομείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας μας.

Ἡ πληθυσμιακή αὐτή συρρίκνωση δέν ἀπειλεῖ μέ κατάρρευση μόνο τό ἐκπαιδευτικό, τό ἀσφαλιστικό καί τό σύστημα ὑγείας, ἀλλά ἀποτελεῖ μεγάλο κίνδυνο γιά τήν ἀσφάλεια καί τήν ἐθνική ἄμυνα τῆς πατρίδας μας.

Ἡ ἑλληνική πολιτεία, ἡ ἑκάστοτε κυβέρνηση καί τά πολιτικά κόμματα, ὀφείλουν νά στηρίξουν τή σημερινή ἑλληνική οἰκογένεια καί νά ἐνθαρρύνουν τά νέα ζευγάρια νά φέρουν ἕνα-δυό παιδιά ἀκόμη. Οἱ οἰκογένειες μέ ἕνα καί μόνο παιδί δέν μποροῦν νά καλύψουν τό πληθυσμιακό κενό πού ἀφήνουν οἱ θάνατοι.

Γιά νά ἔρθουν ὅμως νέα παιδιά δέν ἀρκοῦν μόνον οἱ προτροπές. Εἶναι ἀνάγκη νά στηριχθοῦν καί οἰκονομικά οἱ νέες οἰκογένειες. Παράλληλα, νά βοηθηθοῦν οὐσιαστικά μέ κάθε τρόπο οἱ τρίτεκνες καί οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες, οἱ ὁποῖες ἀγωνίζονται νά ἀναθρέψουν τά παιδιά τους πού μέ φόβο Θεοῦ ἔφεραν στόν κόσμο.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί·

Τό πρόβλημα δέν ἀφορᾶ, ὅμως, μόνο τήν Πολιτεία. Μᾶς ἀφορᾶ ὅλους. Ὀφείλουμε νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι διακοπή τῆς κυοφορίας σημαίνει αὐτομάτως καί διακοπή μιᾶς ἀνθρώπινης ζωῆς. Γι᾽ αὐτό καί κανένας λόγος δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ἠθικά ἐπαρκής γιά τήν ἐπιλογή τῆς ἐκτρώσεως.

Ἄς εὐχόμαστε ὁ ἅγιος Θεός νά φωτίζει ὅλους μας. Ἡ ζωή γιά μᾶς τούς Χριστιανούς συνιστᾶ κορυφαῖο δῶρο τοῦ Θεοῦ. Κανείς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά τήν ἀφαιρέσει. Ἀντίθετα, κάθε ἀγέννητο παιδί ἔχει τό δικαίωμα νά ζήσει. Ἐμεῖς ἔχουμε χρέος νά τό σεβαστοῦμε καί νά τό προστατεύσουμε.

Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ο  ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ