Πρέπει να θυμούμαστε πάντοτε πως ο Πνευματικός τελεί το λειτούργημα του με το Άγιο Πνεύμα, και γι’ αυτό οφείλουμε να τον σεβόμαστε.

Πιστεύετε, αδελφοί, πως αν τύχει και πεθάνει κάποιος ενώπιον του Πνευματικού και του πει: «Άγιε πάτερ, ευλόγησέ με να δω τον Κύριο στη βασιλεία των Ουρανών», και του απαντήσει ο πνευματικός∙ «Πήγαινε, παιδί μου, και δες τον Κύριο», θα γίνει ό,τι του δώσει με την ευλογία ο Πνευματικός, γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι το ίδιο και στον ουρανό και στη γη.

Έχουν μεγάλη δύναμη οι προσευχές του Πνευματικού. Εγώ έπαθα πολλά εξαιτίας της υπερηφάνειάς μου από τους δαίμονες. Αλλά ο Κύριος με ταπείνωσε και με ελέησε με τις προσευχές του Πνευματικού, και τώρα ο Κύριος μου φανέρωσε ότι σε αυτούς αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα, και γι’ αυτό έχω βαθύ σεβασμό για τους Πνευματικούς. Με τις προσευχές τους παίρνουμε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και την αγαλλίαση για τον Κύριο που μας αγαπά και μας άνοιξε τον δρόμο προς τη σωτηρία της ψυχής.

Πρέπει να θυμούμαστε πάντοτε πως ο Πνευματικός τελεί το λειτούργημά του με το Άγιο Πνεύμα, και γι’ αυτό οφείλουμε να τον σεβόμαστε. Αν ο άνθρωπος δεν τα λέει όλα στον Πνευματικό, τότε «ἡ ὁδός αὐτοῦ εἶναι σκολιά» και δεν οδηγεί στη σωτηρία. Αν, όμως, λέει τα πάντα, αυτός πορεύεται κατευθείαν στη βασιλεία των Ουρανών.

Ένας μοναχός με ρώτησε: «Πες μου, τι πρέπει να κάνω για να διορθώσω τη ζωή μου;». Του άρεσε να τρώει πολύ και ακαίρως. Του είπα: «Γράφε κάθε ημέρα πόσο έφαγες και τι σκεφτόσουν, και το βράδυ διάβαζέ τα στον Πνευματικό». Αυτός απάντησε: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό».Και έτσι δεν μπόρεσε να νικήσει τη μικρή ντροπή της εξομολογήσεως των αδυναμιών του και έμεινε αδιόρθωτος, και πέθανε από αποπληξία. Είθε να συγχωρέσει ο Θεός τον αδελφό μας και να μας φυλάξει από παρόμοιο θάνατο.

Απόσπασμα από το βιβλίο: Άγιος Σιλουανός, ο Αθωνίτης, Αρχιμανδρίτου Σωφρόνιου Σαχάρωφ, Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2009, σσ. 485-486.