Ἤμουν στὸ λεωφορεῖο καὶ δίπλα μου καθόταν μία κυρία. Περνώντας ἔξω ἀπὸ ἕναν Ἱερὸ Ναὸ ἔκανα τὸν σταυρό μου. Παρακινούμενη ἀπὸ ἐμένα ἔκανε καὶ ἐκείνη κάτι σὰν σταυρὸ -γρήγορα -γρήγορα- κάτι σὰν ἀνακάτεμα! Τῆς λέω.. «αὐτὸν τὸν σταυρὸ ποὺ κάνεις δὲν τὸν φοβᾶται ὁ διάβολος»· ἔτσι ὅπως τὸν κάνεις εἶναι σὰν νὰ κοροϊδεύεις. Θίχτηκε τότε ἐκείνη καὶ μοῦ λέει: «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λέτε; Τὸ ξέρετε πὼς ἐγὼ εἶμαι πολὺ πιστὴ καὶ βοηθάω τὴν ἐκκλησία ὅσο μπορῶ;» Τῆς ἀπάντησα πὼς δὲν τὸ ἤξερα καὶ συνέχισα: «Δηλαδὴ ἐκκλησιάζεστε, ἐξομολογεῖστε, κοινωνᾶτε, καὶ συμμετέχετε στὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας;»

-Δὲν ἐκκλησιάζομαι συχνά, μοῦ λέει, οὔτε συμμετέχω ἰδιαίτερα, ἀλλὰ βοηθάω ὅσο μπορῶ τὴν ἐκκλησία. Ἔχω δώσει ἕνα σωρὸ λεφτὰ γιὰ νὰ χτιστοῦν ἐκκλησίες, γιὰ νὰ ἐξοπλιστοῦν μὲ τὰ ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ ἁγιογραφηθοῦν τόσοι Ἅγιοι….!!!

-Χίλιες ἐκκλησίες νὰ χτίσεις, ἂν δὲν μπεῖς μέσα, δὲ σώζεσαι… τῆς ἀπάντησα! Ἡ Ἐκκλησία σὰν κιβωτὸς ποὺ εἶναι, τὸ ξέρεις πὼς πρέπει νὰ μπεῖς μέσα γιὰ νὰ σωθεῖς; Ξέρεις τί ἀπέγιναν αὐτοὶ ποὺ ἔφτιαξαν τὴν κιβωτὸ τοῦ Νῶε; Πνίγηκαν! Πνίγηκαν ἐπειδὴ τὴν κατασκεύασαν, ἀλλὰ δὲν πίστευαν στὸ κακὸ ποὺ ἐρχόταν καὶ ἔμειναν ἀπ’ ἔξω! Γι’ αὐτὸ ὅσες ἐκκλησίες καὶ νὰ φτιάξει ὁ ἄνθρωπος καὶ ὅσα μοναστήρια, ἂν δὲν μπεῖ μέσα στὴν κιβωτὸ ποὺ λέγεται ἐκκλησία, νὰ κοινωνάει τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, δὲ σώζεται.

Παναγόπουλος Δημήτριος