Εμείς οι άνθρωποι είμαστε κακομαθημένα πλάσματα! Είναι αλήθεια πως θέλουμε πάντα να γίνεται το δικό μας και θέλουμε τα πράγματα να γίνονται όπως ακριβώς τα έχουμε σκεφτεί και σχεδιάσει. Και όταν κάτι δεν πάει σύμφωνα με το πρόγραμμα μπορούμε να γίνουμε ιδιαίτερα δυσάρεστοι για τους άλλους και να νιώσουμε μεγάλη δυστυχία μέσα μας πολλές φορές.
Ωστόσο υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις όπου δεν έχουμε επιλογή παρά να συμβιβαστούμε όταν χρειάζεται για παράδειγμα να νοσηλευτούμε επειδή αρρωστήσαμε ή κάναμε ένα χειρουργείο, όταν χρειάζεται να υποχωρήσουμε για να μη λυπήσουμε τον αδερφό, όταν αποδημεί ένας αγαπημένος μας ή όταν οι οικονομικές συνθήκες μας επιβάλλουν να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα. Χρειάζεται δηλαδή να είμαστε ευέλικτοι και προσαρμοστικοί σε κάθε νέα συνθήκη που διαμορφώνεται μπροστά μας όσο κι αν αυτό μας πονάει! Και όσο λιγότερη αντίσταση προβάλλουμε τόσο πιο ανώδυνα θα το περάσουμε!
Το κυριότερο είναι να μην ξεχνάμε πως είναι διαφορετικό το τί θέλουμε και μας αρέσει από το τί χρειαζόμαστε. Και αυτό σίγουρα το ξέρει καλύτερα για τον καθένα μας ο Χριστός! Πολλές φορές παραχωρεί ο Κύριος κάποιες δοκιμασίες γιατί είναι προς όφελος της ψυχής μας και της ζωής μας. Εμείς εκείνη την ώρα δυστροπούμε και μας κακοφαίνεται, δεν κάνουμε υπομονή, τα βάζουμε ακόμα και με το Θεό, παραγνωρίζοντας ότι εκείνη την ώρα μας δίνει το κατάλληλο φάρμακο ή την κατάλληλη θεραπεία για την ίαση των πληγών και των παθών της ψυχής μας! Και είναι αλήθεια πως τα φάρμακα δεν έχουν ωραία γεύση αλλά μας θεραπεύουν από τις αρρώστιες! Άρα λοιπόν δεν έχει τόση σημασία αυτό που θέλουμε αλλά αυτό που χρειαζόμαστε και αυτό να ζητάμε από τον Θεό που είναι καρδιογνώστης και παντογνώστης και που θέλει περισσότερο από εμάς να γίνουμε καλά!
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε πως αυτή η ζωή εδώ που ήρθαμε δεν μας δόθηκε για να περνάμε καλά και να κάνουμε τα θελήματα μας αλλά είναι ένα δώρο του Θεού για να σώσει ο καθένας μας την ψυχή του… αλίμονο μας! Αν πορευόμαστε με γνώμονα την καλοπέραση και την ανεμελιά τότε ο διάβολος έχει κάνει πολλή καλή δουλειά με μας γιατί μας έχει αποκοιμίσει και μας έχει παρασύρει μακριά από τον προορισμό μας που είναι ο αγώνας μας για τη σωτηρία μας! Είναι σημαντικό λοιπόν να αναλογιστούμε όχι τι θέλουμε εμείς αλλά τί θέλει ο Χριστός από εμάς και για εμάς και τότε θα αναθεωρήσουμε όλη μας τη ζωή και θα πορευόμαστε πλέον με κριτήριο το τί χρειαζόμαστε και όχι το τί θέλουμε!
Γιατί είναι αλήθεια πως τις περισσότερες φορές πολύ απέχει η ανάγκη από την επιθυμία! Υπερτιμούμε τα θέλω μας και υποτιμούμε τις ανάγκες μας. Αγωνιούμε να νιώθουμε χαρούμενοι και κεφάτοι και αδιαφορούμε για την πνευματική και ψυχική μας εξέλιξη! Τα αγαθά με κόπους αποκτώνται έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι αλλά σε έναν κόσμο που είναι φυγόπονος και φιλήδονος δεν τολμάς να πεις κάτι τέτοιο! Ο Χριστός μας το είπε: «Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾿ αὐτῆς. Τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν (Ματθ. 7, 13-14).
Να δεχόμαστε λοιπόν με καρτερία και πίστη τις μεθόδους και τους τρόπους του Χριστού για τη θεραπεία και σωτηρία της ψυχής μας γιατί Εκείνος περισσότερο από εμάς θέλει να γίνουμε συγκληρονόμοι της Βασιλείας Του!
