Ἀναστεναγμοὶ τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς

«Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου». Ἰησοῦ Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησόν με. Ἔλξε με γιά νά σὲ πλησιάσω. Εἶμαι κρατούμενος στή φυλακή, Κύριε, καὶ μὲ περιβάλλει τὸ σκοτάδι.

Εἶμαι δεμένος μὲ πολλὰ δεσμὰ σιδερένια καὶ δέν ἔχω ἀνακούφιση. Λύσε τὰ δεσμά μου, γιά νά ἐλευθερωθῶ. Διῶξε τὸ σκοτάδι, γιά νά δῶ τὸ Φῶς σου. Ἐξάγαγε μὲ ἀπὸ τή φυλακή γιά νά σὲ πλησιάσω. Δῶσε μου τὰ ὦτα νά σὲ ἀκούω. Δῶσε μου τοὺς ὀφθαλμοὺς νά σὲ βλέπω. Δῶσε μου τή γεύση νά σὲ γευτῶ. Δῶσε μου τὴν ὄσφρηση νά σὲ ὀσφραίνομαι. Δῶσε μου τὰ πόδια νά ἔρθω σ’ Ἐσένα. Δῶσε μου τὰ χείλη νά μιλάω γιά Σένα. Δῶσε μου τὴν καρδιά νά σὲ φοβᾶμαι καὶ νά σὲ ἀγαπῶ.

«Ὁδήγησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ πορεύσομαι ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου». Ἐπειδὴ εἶσαι ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή. Πάρε ἀπὸ μένα τὸ δικό μου καὶ δῶσε μου τὸ θέλημά σου, νά ποιῶ τὸ θέλημά σου τὸ ἀγαθό. Πάρε ἀπὸ μένα τὸ παλαιὸ καὶ δῶσε μου τὸ καινούργιο. Πάρε ἀπὸ μένα τὴν καρδιά τὴν πέτρινη καὶ δῶσε μου τὴν καρδιά τὴν σαρκίνη, πού θὰ σὲ ἀγαπάει, θὰ σὲ τιμάει, θὰ σὲ ἀκολουθεῖ.

Δῶσε μου ὀφθαλμὸ νά δῶ τὴν ταπείνωσή σου, γιά νά τὴν ἀκολουθήσω. Δῶσε μου ὀφθαλμὸ νά δῶ τὴν πραότητα καὶ τὴν ὑπομονή σου, γιά νά τὶς ἀκολουθήσω. Πές λόγο καὶ θὰ γίνουν τά πάντα. Ἐπειδὴ ὁ λόγος σου εἶναι πράξη.

Ἅγιος Τύχων Ζαντόνσκ