Όταν βλέπεις τα κεριά και τις λαμπάδες στην εκκλησία, ανέβαζε το πνεύμα σου από την υλική φωτιά στην άυλο φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  «Καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. 12, 29).

Όταν βλέπεις και οσφραίνεσαι το ευωδιαστό θυμίαμα, ανέβαζε το πνεύμα σου στην πνευματική ευωδία των αρετών, «ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ»  (Β΄ Κορ. 2, 15).

Από την άλλη, συλλογίσου την πνευματική παγωνιά και στρέψου προς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  Διώξε την ψύχρα της καρδιάς, που προκαλείται από τον διάβολο, τη σάρκα και τον κόσμο.  Και γίνε «οσμή ευωδιάς του Χριστού», αρωματίζοντας τη ζωή σου με το μύρο των αρετών.

Τι είναι τα αναγνώσματα, οι ύμνοι, οι ευχές και οι δεήσεις που ακούγονται στην εκκλησία; Είναι η φωνή της ψυχής του καθενός μας, όταν αναγνωρίζουμε τις πνευματικές μας ανάγκες. Είναι η φωνή καθενός που αναγνωρίζει και αισθάνεται την ανέχειά του, την αμαρτωλότητά του, την ανάγκη ενός Σωτήρος, την ανάγκη να ευχαριστήσει και να δοξάσει τον Θεό για τις άπειρες ευεργεσίες του και για την απερίγραπτο τελειότητά Του.

Εξαίσιες σε ομορφιά είναι αυτές οι ευχές και αυτές οι ιερές μελωδίες. Είναι η πνοή του Παρακλήτου.

Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης, Η εν Χριστώ ζωή μου, σσ. 129-130, εκδ. Παπαδημητρίου.