Διηγείται ο όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ότι μια μέρα ήταν σε κατάσταση Χάριτος.

Και σε αυτήν την κατάσταση που βρισκόταν, ήρθε ο γέροντας Προκόπιος και του χτύπησε την πόρτα του κελιού του, λέγοντάς του:

«Έλα παπά-Εφραίμ να μαγειρέψουμε. Ήρθε η ώρα του φαγητού».

«Και σκέφθηκα», λέει ο παπά-Εφραίμ, «να αφήσω τα πνευματικά μου καθήκοντα για τα σωματικά; Θα αφήσω τα Ουράνια για τα γήινα;».

Με το που το σκέφθηκα, έφυγε η Χάρις του Θεού!

Μήνες και κλάματα χρειάσθηκαν για να επιστρέψει και πάλι. Αυτό συνέβη για να συνειδητοποιήσω ότι, δεν μπορούμε ούτε Χάρη να έχουμε ούτε να σωθούμε αγνοώντας τον συνάνθρωπό μας.

Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης