Ο άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, μάζευε άρρωστα φτωχά και πεινασμένα παιδιά από τους δρόμους και τα στενά της Σαγκάης. Ξεκίνησε με 8 παιδιά και στο τέλος έφτασε τα 3.500 παιδιά. Όταν ήρθαν και εκείνοι οι κομουνιστές πήρε τα παιδιά και τα μετέφερε στις Φιλιππίνες και μετά στην Αμερική.

Έτρωγε μια φορά την ημέρα στις 11 το βράδυ. Κατά τη διάρκεια της πρώτης και της τελευταίας εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής δεν έτρωγε απολύτως τίποτα και την υπόλοιπη νηστεία, όπως και στη νηστεία των Χριστουγέννων, έτρωγε μόνο πρόσφορο.

Τις νύχτες προσευχόταν πολύ και όταν αισθανόταν εξάντληση, όπως ήταν γονατιστός, έβαζε το κεφάλι του στο πάτωμα και κοιμόταν λίγο μέχρι να πάει το πρωί στη θεία Λειτουργία. Και άρρωστος να ήταν θα λειτουργούσε. Δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος ασκητής αλλά ο Θεός του είχε δώσει και το προορατικό χάρισμα και οι προσευχές του έφερναν τη θεραπεία.

Καθημερινά επισκεπτόταν τους ασθενείς του, τους εξομολογούσε και τους κοινωνούσε. Σε σοβαρά ασθενείς στεκόταν ώρες δίπλα τους προσευχόμενος και γονατιστός και γινόταν πολλές φορές το θαύμα.