Συμβαίνει να στέκεται κανείς κάπου τη νύχτα και περνάνε από μπροστά του τρεις άνθρωποι.

Ο ένας βάζει στο νου του ότι στέκεται εκεί και περιμένει κάποιον για να πάει να πορνεύσει. Ο άλλος τον θεωρεί κλέφτη. Ο τρίτος σκέπτεται ότι έχει φωνάξει έναν φίλο του από το διπλανό σπίτι και τον περιμένει να κατέβει για να πάνε να προσευχηθούν.

Να, λοιπόν, και οι τρεις είδαν τον ίδιο άνθρωπο στον ίδιο τόπο, αλλά δεν έκαναν την ίδια σκέψη. 

Αν εμείς αγωνιζόμαστε να ανήκουμε στην τρίτη κατηγορία σημαίνει ότι αγαπάμε τους συνανθρώπους μας γιατί «ἡ ἀγάπη οὐ λογίζεται τὸ κακόν· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει».

Αββάς Δωρόθεος