Αδοκίμαστος, απείραστος άνθρωπος είναι σαν ένα καραβάκι που δεν ξέρεις ακόμη αν μπορεί να πλεύσει. Ας μην έχουμε ποτέ εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, εφόσον δεν είμαστε δοκιμασμένοι. Θα δοκιμαστούμε με πειρασμούς από τους συντρόφους μας, από τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, από τη σκληρότητα της ζωής και από τη μοχθηρία των ανθρώπων.

Εάν δεν ξεπεράσουμε την κακία και την αντίδραση, τη συκοφαντία και τον πόνο που μας προκαλούν οι άλλοι, εάν δεν δοκιμάσουμε τη θλίψη, τότε δεν είμαστε καν στην αρχή της πνευματικής πορείας. Πρέπει να τα δοκιμάσουμε αυτά, για να έχουμε κάποια εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Ο αδοκίμαστος άνθρωπος μπορεί να βρεθεί μπροστά στον πονηρό και να νομίζει πως είναι ο Χριστός. Θα του πουν κάτι και θα το πιστέψει, γιατί δεν έχει εμπειρία. Θα πέσει στην άγνοια, στην αμάθεια, στην κατηγορία, στον πόνο, στη θλίψη, στην απογοήτευση, από την παντελή απειρία του.

† Γέροντας Αιμιλιανός (Σιμωνοπετρίτης)