Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, απαριθμεί πέντε αιτίες για τις οποίες παραχωρεί ο Θεός τη δυνατότητα στον διάβολο να πολεμά τους ανθρώπους.

Πρώτη αιτία, είναι για να μάθουμε να διακρίνουμε την αρετή από την κακία μέσα από την εμπειρία αυτού του πολέμου.

Δεύτερη αιτία, είναι για να «εξαναγκαστούμε», τρόπον τινά, να προσκολληθούμε με βεβαιότητα και ακλόνητα στην αρετή.

Τρίτη αιτία, για να μην υπερηφανευόμαστε όταν προκόπτουμε στην αρετή, αλλά να συνειδητοποιήσουμε εκ της εμπειρίας του πνευματικού αυτού αγώνα ότι κάθε προκοπή είναι δωρεά του Θεού.

Τέταρτη αιτία, για να ταπεινωθούμε, να συνειδητοποιήσουμε, να μισήσουμε, να ομολογήσουμε (στο μυστήριο της Εξομολόγησης) και να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες μας, που γίνονται αιτία πειρασμών.

Πέμπτη αιτία, για να μην ξεχάσουμε τη δική μας ασθένεια και την του Θεού δύναμη, όταν προοδεύοντας στον πνευματικό αγώνα αξιωθούμε και φθάσουμε σε κάποια αρετή.

Μέσα στις πιο πάνω αιτίες φαίνεται η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Ας μην ξεχνούμε ότι και οι θλίψεις και οι πειρασμοί είναι δώρα της φιλανθρωπίας του Θεού, γιατί μέσα στις δοκιμασίες αυτές μπορούμε να συναντήσουμε τον πάσχοντα και σταυρωμένο Χριστό μας, και Αυτός θα μας αναστήσει στην αιώνια ζωή.

Σε τελευταία ανάλυση, ο διάβολος με όλα τα τεχνάσματά του και παρόλες τις μηχανουργίες του εναντίον μας, εν τούτοις αυτοκαταστρέφεται και θριαμβεύει η  θεία φιλανθρωπία.

Όπως η σταυρική παγίδα, που έστησε ο διάβολος στον Χριστό, απέβη τελικά η συντριβή του ίδιου του διαβόλου και η νίκη του Ιησού, (γι’  αυτό και ο Σταυρός είναι από τότε το φοβερότερο όπλο κατά του διαβόλου), έτσι και κάθε παγίδα που στήνει ο διάβολος και σε μας, μπορεί να αποβή ήττα του Σατανά και αφορμή για τη σωτηρία μας. Με μίαν όμως απαραίτητη προϋπόθεση∙ ότι θα αντιμετωπίζουμε τους εκάστοτε πειρασμούς με εκκοπή του δικού μας θελήματος (δηλαδή του εγωισμού μας) και υπακοή άνευ όρων στο θέλημα του Θεού.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής