Εμείς οι άνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τους καρπούς των λογισμών και των πόθων μας. Αν οι πόθοι και οι λογισμοί μας είναι μοχθηροί, δεν μπορούμε να αποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της.

Ο Κύριος είπε για τη Δευτέρα Παρουσία Του: «Όταν έρθει ο Υιός του ανθρώπου, θα βρει άραγε την πίστη στη γη;» (Λουκ. 18, 8).

Να γιατί πρέπει να πασχίσουμε να βελτιώσουμε τον χαρακτήρα μας όσο είμαστε ακόμα στην παρούσα ζωή. Με αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα είναι που θα περάσουμε στην αιώνια ζωή.

Έχουμε την ευκαιρία εδώ να αλλάξουμε προς το καλύτερο, αν μετανοήσουμε για όλες τις κακές μας επιλογές. Όταν όμως μια ψυχή περάσει στην αιωνιότητα, δεν έχει πια την ικανότητα να προσευχηθεί για τον εαυτό της.

Δεν το ήξερα αυτό, αλλά κάποτε είχα την ευκαιρία να νιώσω σαν να ετοιμαζόταν η ψυχή μου να αναχωρήσει από το σώμα μου. Ένιωσα ότι δεν μπορούσα πλέον να προσευχηθώ για τον εαυτό μου. Προσευχήθηκε ένας μοναχός για μένα, αλλά εγώ δεν μπορούσα. Ο καιρός της μετανοίας μου είχε τελειώσει.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας