Από 1η Αυγούστου μέχρι και 14η Αυγούστου νηστεύουμε προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου, την Κοίμηση της Οποίας εορτάζουμε στις 15 Αυγούστου.
Κατά την παράδοση, είθισται περίοδος νηστείας για τη συγκεκριμένη εορτή, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους. Η πρώτη ήταν πριν την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνη πριν την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία που περιλαμβάνει δεκατέσσερις ημέρες και ξεκινά, όπως ήδη ειπώθηκε, την 1η Αυγούστου.
Η νηστεία είναι αυστηρή. Κατά τη διάρκειά της νηστεύουμε το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος καταλύεται το ψάρι. Κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η γιορτή συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι.
Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Η πρώτη και η πιο παλιά από όλες. Την έδωσε ο Θεός στον Αδάμ μέσα στον παράδεισο. Το νόημα της νηστείας ήταν με το όπλο της νηστείας να συνηθίσουν οι άνθρωποι στην υπακοή στον Θεό και στην πάλη κατά του διαβόλου.
Νηστεία στην κυριολεξία (από το νη + εσθίω = δεν τρώω) σημαίνει αποχή από το φαγητό και το ποτό, όταν συνδέεται με επιτέλεση θρησκευτικού καθήκοντος. Διαφορετικά πρόκειται για αποχή επειδή δεν έχω να φάω («νηστεύει ο δούλος του Θεού γιατί δεν έχει να φάει») ή για να κάνω δίαιτα.
Η Εκκλησία μας δεν θεωρεί ότι η νηστεία είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για σωματική άσκηση και πνευματική καλλιέργεια, ώστε ο άνθρωπος να εξαγνιστεί σωματικά και ψυχικά και να προσεγγίσει τον Θεό, να συμμετάσχει στα Μυστήριά της (ιδίως της Θείας Ευχαριστίας) και να δείξει έμπρακτα την αγάπη του προς τους αδελφούς του.
Τόσο ο Χριστός όσο και οι Πατέρες της Εκκλησίας μάς υπογραμμίζουν ότι η νηστεία τότε είναι αληθινή∙ όταν συνδυάζεται με την αποχή από την αμαρτία, με την προσευχή, με την άσκηση της αγάπης και γενικότερα με την προσπάθεια εφαρμογής των εντολών του Θεού.
