Ένας νεαρός οδηγούσε τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του, όταν παρατήρησε σε κεντρικό σημείο της Θήβας μία αφίσα με τη μορφή του μακαρίου Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη. Ήταν αρκετά χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντα, ώστε είχαν επικολληθεί αφίσες, σε σημεία της πόλεως, λόγω ενός αφιερώματος των επομένων ημερών, προς τιμήν του.

Ο νεαρός είχε σταματήσει με τη μηχανή, ενώ κάπως φαινόταν από μακριά να επεξεργάζεται με το βλέμμα του, ή ακόμη και με τα χέρια του, την επικολλημένη αφίσα του παπά – Εφραίμ.

Τον άνθρωπο πλησίασε ο πρωτοπρεσβύτερος π. Σπυρίδων Βασιλάκος, ο οποίος μεταφέρει το περιστατικό όπως το βίωσε στην πόλη της Θήβας.

«Είδα ένα παιδί -μαρτυρεί ο πατήρ Σπυρίδων- να έχει αποσβολωθεί και να κοιτάζει τη φωτογραφία του Γέροντα».

Ο νεαρός γύρισε το βλέμμα του προς τον ιερέα, ο οποίος είχε ήδη βαδίσει προς το μέρος του και του είπε:

«Σας παρακαλώ, σας παρακαλώ πάρα πολύ, θέλω να μού πείτε που βρίσκεται αυτό το προσωπάκι…». Έκλαιγε, λέγοντας αυτό. Επέμεινε: «Που βρίσκεται αυτός ο άνθρωπος;».

«Ξέρεις, καλέ μου, ο Γέροντας έχει φύγει για τον ουρανό εδώ και αρκετά χρόνια».

Ο νεαρός θρήνησε στο άκουσμα αυτής της πληροφορίας.

«Πάτερ μου, περνούσα με τη μηχανή και είδα αυτό το βλέμμα, αυτόν τον άνθρωπο ολοζώντανο και ένιωσα να μπαίνει μέσα μου! Να ανακατεύει όλη μου την ψυχή! Να τραβάει με δύναμη την απόγνωσή μου! Ένιωσα ότι μέσα μου ξημέρωσε! Και μου λες τώρα ότι δεν μπορώ να τον βρω αυτόν τον άνθρωπο;».

«Μα, ήδη συναντήθηκες μαζί του» τον παρηγόρησε ο πατήρ Σπυρίδων, εννοώντας πως ήδη ο νεαρός απήλαυσε μια στάλα από τη χάρη του Θεού, δια πρεσβειών του αγίου Γέροντος.

Αυτός ο νεαρός, κάνοντας στροφή στη ζωή του, ξεκίνησε να μπαίνει στο κλίμα της καθημερινής πνευματικής προσπάθειας, οφείλοντας τη μεταστροφή του στον παπά – Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, σε αυτήν την αφίσα, την κολλημένη σε μία κολόνα της Θήβας. Συμμετείχε έπειτα στα Μυστήρια της Εκκλησίας, ομολογώντας σε κάθε ευκαιρία ότι «εμένα Γέροντάς μου είναι ο Εφραίμ ο Κατουνακιώτης», έστω και αν ο Γέροντας είχε φύγει πολλούς χρόνους πριν εκτυλιχθεί το εν λόγω περιστατικό.

«Μία φωτογραφία…» υπερθεματίζει ο πατήρ Σπυρίδων Βασιλάκος. «Δύο μάτια, τα οποία μπορούν να σου πουν πολλά, να σου αποκαλύψουν τον εσωτερικό τους Παράδεισο».