Ανάγκες ποικίλες πιέζουν τον άνθρωπο κάθε εποχής. Και η μέριμνα για το αύριο αποτελεί συνήθως τρόπο ζωής. Δεν ταλαιπωρεί μόνο τους οικονομικά αδύνατους∙ ταράζει και τους ευκατάστατους. Αυτοί δεν ανησυχούν για το καθημερινό τους τραπέζι, αλλά ταλαιπωρούνται από άλλες απαιτήσεις που η καταναλωτική κοινωνία αδιάκοπα πολλαπλασιάζει.
Από αυτή την αγχώδη μέριμνα ζητεί να μας ελευθερώσει ο Χριστός, λέγοντας: «Μη μεριμνάτε», μην ανησυχείτε, μην αφήνετε να σας τυραννούν αγωνιώδεις σκέψεις, σπάστε τα δεσμά της ανησυχίας με την εμπιστοσύνη προς τον Θεό. «Δεν αξίζει η ζωή περισσότερο από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα;» Ο Θεός που μας έδωσε το δώρο της ζωής, δεν θα μεριμνήσει και τη συντήρησή του; Η πρόνοια του Θεού εκδηλώνεται για όλα τα δημιουργήματα, ακόμη και για τα πιο ασήμαντα. Τα πουλιά που πετούν ελεύθερα στον ουρανό, τα κρινολούλουδα που ντυμένα με χαρούμενα χρώματα λικνίζονται στην αύρα του κάμπου. Η πρόνοια του Θεού εκδηλώνεται μέσα στη φύση, σε όλα, ακόμη και στα φαινομενικά πιο ασήμαντα. Άλλωστε τι αποτέλεσμα βγαίνει από την εναγώνια μέριμνα; Ποια ουσιαστική αλλαγή στη ροή των γεγονότων μπορεί να επιτύχουμε απλώς με τη βιοτική μέριμνα;
Η εμπιστοσύνη στον Θεό δεν σημαίνει αδιαφορία του ανθρώπου για τα βιοτικά. Το «μη μεριμνάτε» του Χριστού δε σημαίνει «μην εργάζεστε». Ο Κύριος δεν συνηγορεί σε μια παθητικότητα απέναντι στη ζωή. Δεν περιφρονεί τη σοβαρή και επίπονη εργασία. Με άλλη αφορμή, την παραβολή των ταλάντων, καταδικάζει τη ραθυμία. Εκείνο που θέλει να χτυπήσει ο Χριστός είναι η αγωνιώδης μέριμνα, που ταλαιπωρεί την ανθρώπινη ψυχή. Ο Κύριος δεν αμφισβητεί ότι η τροφή και το ένδυμα είναι απαραίτητα. «Όλα αυτά θα σας χορηγηθούν», μας λέει. Τονίζει όμως μια θεμελιώδη προϋπόθεση: « Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματ. 6, 33). Συνιστά μια δυναμική και υπεύθυνη τοποθέτηση μέσα στη ζωή, τονίζοντας ότι πριν απ’ όλα είναι η «βασιλεία του Θεού και η δικαιοσύνη αυτού», η νέα πραγματικότητα που εγκαινίασε Εκείνος με τη ζωή και το έργο Του.
Σε παλαιότερες εποχές, στην καθημερινή επικοινωνία των ανθρώπων, άκουγε κανείς το «έχει ο Θεός». Αυτό μαρτυρεί την εμπιστοσύνη που έχει ο άνθρωπος στην πρόνοια του Θεού. Αυτή την εμπιστοσύνη χρειάζεται να αποκτήσουμε σήμερα.
