Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της Ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ’ αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα «λερώνεται» και «σκονίζεται» πάντα με την ίδια σκόνη και «πλένεται» πάντα με το ίδιο νερό.

Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η μετάνοια.
Μελετήστε τις ζωές των μεγάλων Αγίων και Πατέρων της Εκκλησίας και θα ανακαλύψετε πως στην αρχή της αγιότητάς τους, μετανόησαν. Χωρίς Μετάνοια, δεν υπάρχει χριστιανισμός.

Ο Θεός επιτιμά και ο Θεός, πάλι, ευδοκεί σε αγαλλίαση. Μία σκέψη μετανοίας μας αρκεί για να κατευνάσει την οργή του Θεού, διότι ο Θεός δεν οργίζεται με τους ανθρώπους όπως οργίζεται ένας που εχθρεύεται, αλλά η οργή Του προς τους ανθρώπους είναι όπως του πατέρα προς τα παιδιά του. Η οργή Του είναι στιγμιαία ενώ το έλεός Του άπειρο και αιώνιο.

Προτείνω, λοιπόν, σε όλους, και σε εμένα και σε εσένα τη μετάνοια. Επειδή όλες οι μέρες μας πάνω στη γη είναι μέρες πριν τον θάνατό μας. Και γι’ αυτό τον λόγο οι προφήτες και οι διδάσκαλοι της πίστεως και της καλωσύνης, ακούραστα καλούσαν σε μετάνοια όλους τους ανθρώπους. Γιατί ο θάνατος έχει το δικό του ρολόι, το οποίο δεν συμφωνεί με το ρολόι των ανθρώπων. Όταν εμείς λέμε για κάποιον πως είναι νωρίς, ο θάνατος λέει: «Ήρθε η ώρα». Όταν όμως λέμε: «Ήρθε η ώρα», εκείνος απαντά: «Είναι νωρίς». 

Πολυεύσπλαχνε Κύριε, βοήθησέ μας να μετανοήσουμε, προτού πεθάνουμε, για να μπορούμε να ζούμε αιώνια!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς