Η μεγαλύτερη και πιο δύσκολη μάχη που θα δίνεις καθημερινά στη ζωή σου, είναι με τον εαυτό σου και ιδιαίτερα με τον παλαιό σου εαυτό.

Όταν αποφασίσεις να τον εγκαταλείψεις και να ορμήσεις στην αγκαλιά του Χριστού, εκείνος θα σε καταδιώκει μετά μανίας. Μοιάζει σαν να έχεις αποδράσει από τον απαγωγέα και σε κυνηγάει για να σε βάλει πάλι στο μπουντρούμι. Το δυσάρεστο ακόμα είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια εσύ γίνεσαι περισσότερο αδύναμος και ο παλαιός εαυτός έρχεται με περισσότερη ορμή.

Δεν θα σου πω ότι είναι εύκολα τα πράγματα, διότι δεν είναι. Σύγκρουση στην ουσία δύο γιγάντων. Το καλύτερο όπλο είναι το κοσμποσχοίνι και η μετάνοια. Χρειάζεσαι, όμως, βοήθεια. Το είπε και ο ίδιος ο Χριστός: «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. 15, 5)». Τον καλείς και έρχεται.

Είναι το κάλεσμα μόνο μια προσευχή; Όχι, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ένα φιλότιμο, μια κίνηση, μια προσπάθεια, αλλαγή υπαρξιακού προσανατολισμού. Παίζει να νικήσεις; Να χάσεις; Τι γίνεται; Άφησε τα αποτελέσματα στον Χριστό. Εσύ απλά κάνε τον αγώνα σου. Δεν ξέρεις τι θα παραχωρήσει και τι όχι. Το σίγουρο είναι πως ότι και να γίνει, είναι για το καλό σου. Δεν έχει τόσο σημασία το αποτέλεσμα, αλλά να φύγουμε από αυτή τη ζωή με τα χέρια ψηλά και όχι κατεβασμένα. Να φύγεις μαχόμενος και τότε θα έχεις κερδίσει.

π. Σπυρίδων Σκουτής

Πηγή: www.agios dimitrios.blogspot.com