Ο όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης γεννήθηκε το 1912 μ.Χ. στο Αμπελοχώρι Θηβών. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ιωάννης Παπανικήτας και η μητέρα του Βικτορία. Ο Γέροντας είχε σαν κοσμικός το όνομα Ευάγγελος. Τελείωσε το Γυμνάσιο αλλά η Χάρις του Θεού έκλεινε στον Ευάγγελο τις κοσμικές θύρες της αποκατάστασης.
Στη Θήβα, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά του, ο Ευάγγελος γνώρισε τους γεροντάδες του Εφραίμ και Νικηφόρο. Η ζωή του Ευάγγελου ήταν καλογερική. Αγωνιζόταν πνευματικά με την ευχή του Ιησού, τις μετάνοιες, τη νηστεία και κυρίως με την υπακοή.
Η μητέρα του αξιώθηκε να λάβει πληροφορία από τον όσιο Εφραίμ τον Σύρο ότι το θέλημα του υιού της να γίνει μοναχός ήταν και θέλημα Θεού και πως ο Ευάγγελος θα τιμήσει τη μοναχική ζωή.
Τη 14η Σεπτεμβρίου 1933 μ.Χ. ο Ευάγγελος άφησε τον κόσμο, ήλθε στην έρημο του Αγίου Όρους στα Κατουνάκια, στο ησυχαστήριο του οσίου Εφραίμ του Σύρου και έβαλε μετάνοια στη συνοδεία των Γεροντάδων Εφραίμ και Νικηφόρου. Μετά τη δοκιμασία του εκάρη μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Λογγίνος. Το 1935 μ.Χ. έγινε μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντά του Νικηφόρο και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Τον επόμενο χρόνο χειροτονήθηκε Ιερέας.
Ο όσιος Εφραίμ αξιώθηκε και γνώρισε τον πρύτανη της ησυχαστικής ζωής τον διορατικό, προορατικό και άγιο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή και συνδέθηκε πνευματικά μαζί του με την ευλογία του Γέροντά του Νικηφόρου. Ο Γέροντας Ιωσήφ με τη σειρά του είχε διδαχθεί την απλανή πνευματική ζωή από τους περίφημους ησυχαστές μοναχό Καλλίνικο και Ιερομόναχο Δανιήλ. Επομένως ο όσιος Εφραίμ μας διδάσκει την επίμονη αναζήτηση για την πνευματική ζωή και την ανεύρεση απλανούς πνευματικού οδηγού. Ο απλανής πνευματικός βλέπει τις δαιμονικές πλάνες και με τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα οδηγεί τα πνευματικά παιδιά του στον Παράδεισο. Ο όσιος Εφραίμ διαχώρισε τη γνήσια υπακοή από την αρρωστημένη, όταν συμβούλευσε κοινοβιάτη μοναχό να κάνει υπακοή στον Γέροντά του όχι σαν ζώο, αλλά από αγάπη και ζήλο Θεού.
Ο άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής έδωσε ένα πρόγραμμα ησυχαστικής ζωής στον όσιο Εφραίμ, για να καλλιεργεί την ευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, υἱέ τοῦ Θεού, ἐλέησον με», να έχει φυλακή των αισθήσεων και τον οδήγησε στην κάθαρση της καρδίας και τον θείο φωτισμό.
Το 1973 μ.Χ. εκοιμήθη ο ιερομόναχος Νικηφόρος, ο Γέροντας του οσίου Εφραίμ.
Ο όσιος Εφραίμ μετά το 1980 μ.Χ. είχε συγκροτήσει συνοδεία και τήρησε την εντολή του οσίου Γέροντος Ιωσήφ να αποκτήσει συνοδεία μετά τον θάνατο του παπα-Νικηφόρου. Επομένως, ο όσιος Εφραίμ πρώτα έφθασε στην κάθαρση και κατόπιν έγινε ο ίδιος Γέροντας. Ο όσιος Εφραίμ πολέμησε τον μεγάλο εχθρό της πνευματικής ζωής την κενοδοξία. Οι θυσίες του γίνονταν για τον Χριστό και όχι για προσδοκώμενο έπαινο από τους ανθρώπους.
Η θεία Λειτουργία για τον όσιο Εφραίμ ήταν συγκλονιστικό και βιωματικό γεγονός. Είχε εκμυστηρευθεί σε ιερομόναχο πνευματικό φίλο του, ότι από την πρώτη θεία Λειτουργία που τέλεσε, έβλεπε αισθητά τη Χάρη του Θεού να μεταβάλλει τα θεία δώρα. Μάλιστα, μετά τον καθαγιασμό των τιμίων Δώρων, έβλεπε τον ίδιο τον Χριστό μέσα στο δισκάριο και ήταν αδύνατον να συγκρατήσει τα δάκρυά του, όταν έφθανε στον τεμαχισμό του Σώματος του Χριστού. Έβρεχε με τα δάκρυά του το αντιμήνσιο κατά τη θεία Λειτουργία και έβλεπε δεξιά και αριστερά τους αγγέλους να συλλειτουργούν.
Ήταν κοσμημένος με το διορατικό χάρισμα και έβλεπε την πνευματική κατάσταση κάθε κληρικού ή μοναχού και έδιδε τα κατάλληλα πνευματικά φάρμακα για την πρόοδο στην πνευματική ζωή. Η Χάρις του Θεού τον είχε κοσμήσει και με το προορατικό χάρισμα, γι’ αυτό και έβλεπε καταστάσεις που έρχονταν, όπως ο σεισμός του 1977 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πολλές φορές είχε προσφωνήσει λαϊκούς ακόμα και μικρά παιδιά με τα ονόματα που έλαβαν μετά από χρόνια στη μοναχική τους κουρά.
Κάποτε, άγνωστοι μεταξύ τους κληρικοί, συναντήθηκαν στον δρόμο για τα Κατουνάκια και όταν έφτασαν στον όσιο Εφραίμ, άρχισε να επιπλήττει έναν από τους κληρικούς πως δεν είναι παπάς αλλά μασόνος, που έβαλε ράσο για να κατασκοπεύει το Άγιον Όρος. Ο μασόνος παραδέχτηκε τη ραδιουργία του.
Το 1996 μ.Χ. έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και έπεσε σε ακινησία. Δεν γόγγυσε καθόλου, αλλά δοξολογούσε τον Θεό.
Στις 27 Φεβρουαρίου 1998 μ.Χ., ο όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης του Αγίου Όρους παρέδωσε την αγιασμένη ψυχή του στα χέρια του Δημιουργού του, που υπηρέτησε από τη νεότητά του.
Πηγή: saint.gr