Πρώτη Αυγούστου κάθε έτους ξεκινά η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου. Η περίοδος αυτή της νηστείας προηγείται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Αρχικά ήταν διηρημένη σε δύο τμήματα∙ αυτό που προηγείτο της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και εκείνο που προηγείτο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Η νηστεία αυτή, όπως επικράτησε να την τηρούμε, έχει αυστηρό χαρακτήρα. Εφόσον, λοιπόν, μπορούμε, νηστεύομε από λάδι όλες τις ημέρες. Κατάλυση οίνου και ελαίου έχουμε μόνο τα Σάββατα και τις Κυριακές, ενώ κατά την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, οποιαδήποτε ημέρα και αν πέσει, καταλύουμε ψάρι.

Κατάλυση ιχθύος έχουμε και κατά την ημέρα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αν αυτή πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή.

Η νηστεία αυτή γίνεται προς τιμήν της Θεοτόκου, η Οποία νήστεψε, και Εκείνη, πριν από την ένδοξη Κοίμησή Της. Κατά την παράδοση, μόλις η Παναγία πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό Της, προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ενημέρωσε και τους Αποστόλους. Κατά την ημέρα της Κοίμησης επειδή δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά Της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεθσημανής και μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος, καθώς η Παναγία ανελήφθη στους ουρανούς.

Πηγή: dogma.gr