Ἴσως κάποιος σέ βρίσει κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ καί σίγουρα θά εἶναι γιά τό καλό σου. Γιατί; Γιατί ἔχεις ὑπερηφάνεια. Αὐτή ἡ ὑπερηφάνεια πρέπει νά φύγει. Ὅσο δέν τήν κόβεις μόνος σου, θά σοῦ στέλνει ὁ Θεός κάποιον νά σέ βοηθάει νά τήν κόψεις.

Καί αὐτόν τόν κάποιον, θά πρέπει νά τόν εὐχαριστήσουμε, γιατί εἶναι ὁ γιατρός μας, εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ. Θά πρέπει νά νιώθουμε εὐγνωμοσύνη καί σ’ αὐτόν τόν ἄνθρωπο πού γίνεται ὄργανο τοῦ Θεοῦ καί προπάντων σ’ Αὐτόν πού τόν στέλνει, στόν Θεό.
Πόσο ἀνάποδα βλέπουμε τά πράγματα!

Μπορεῖ αὐτός ὁ ἄνθρωπος νά ἔχει καί δαιμονική ἐπήρρεια. Καί αὐτό ἀπό τόν Θεό εἶναι. Μπορεῖ νά εἶναι ὁ ἴδιος κακός καί διεστραμμένος καί νά τό εὐχαριστιέται κιόλας – τό κακό πού μᾶς κάνει – καί αὐτό ἀπό τόν Θεό εἶναι, κατά παραχώρηση. Ὁ Θεός τόν ἔκανε ἐλεύθερο.

Ὅλα αὐτά, ὅμως, εἶναι ἐλεγχόμενα ἀπό τόν Θεό. Καί τό κακό πού θά μᾶς κάνει, θά μᾶς τό κάνει μέχρι ἐκεῖ πού θά τόν ἀφήσει ὁ Θεός καί γιά ὅσο χρόνο τόν ἀφήσει ὁ Θεός νά τό κάνει.

Πηγή: orthmad.gr