Η Ανάληψη του Χριστού είναι μια από τις πιο σημαντικές και εορτές της Εκκλησίας. Σηματοδοτεί το τέλος της επίγειας παρουσίας του Ιησού Χριστού και την επιστροφή του στον Πατέρα. Εορτάζεται σαράντα ημέρες μετά το Πάσχα, πάντοτε ημέρα Πέμπτη, και αποτελεί την κορύφωση του σωτηριολογικού έργου του Χριστού, το οποίο ξεκίνησε με τη Γέννηση, συνεχίστηκε με τα Πάθη, τον Σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση, και ολοκληρώνεται με την Ανάληψη.
Σύμφωνα με τις διηγήσεις των Ευαγγελίων (Μάρκος 16, 19, Λουκάς 24, 50-53) και κυρίως των Πράξεων των Αποστόλων (1, 6-11), ο αναστημένος Χριστός παρέμεινε στη γη για σαράντα ημέρες, εμφανιζόμενος στους μαθητές του, διδάσκοντάς τους και επιβεβαιώνοντας την Ανάστασή του.
Την τεσσαρακοστή ημέρα, ενώ οι μαθητές βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στο όρος των Ελαιών, ο Χριστός τους έδωσε τις τελευταίες του εντολές, την αποστολή να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη, και τους υποσχέθηκε την αποστολή του Αγίου Πνεύματος. Ενώ τους ευλογούσε, αναλήφθηκε στον ουρανό, περιβαλλόμενος από μια νεφέλη, ενώ δύο άγγελοι εμφανίστηκαν και διαβεβαίωσαν τους μαθητές ότι ο Ιησούς θα επιστρέψει με τον ίδιο τρόπο που τον είδαν να αναλαμβάνεται.
Η Ανάληψη δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά έχει βαθύτατη θεολογική σημασία. Καταρχάς, επιβεβαιώνει την πλήρη θεότητα του Χριστού. Η επιστροφή του στον ουρανό, στα «δεξιά του Πατρός», δείχνει ότι είναι ίσος με τον Θεό, ομοούσιος με τον Πατέρα. Δεν είναι πλέον περιορισμένος από τους όρους της ανθρώπινης φύσης, αλλά βρίσκεται σε μια κατάσταση δόξας και παντοδυναμίας.
Δεύτερον, η Ανάληψη σηματοδοτεί τη δόξα της ανθρώπινης φύσης. Ο Χριστός, αναλαμβανόμενος, πήρε μαζί του και την ανθρώπινη φύση, την οποία προσέλαβε κατά την ενανθρώπηση. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση δεν είναι καταδικασμένη στη φθορά, αλλά μπορεί να δοξασθεί και να θεωθεί.
Τρίτον, η Ανάληψη προετοιμάζει την έλευση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής. Ο Χριστός, με την Ανάληψή του, άνοιξε τον δρόμο για την έλευση του Παρακλήτου, ο οποίος θα ενδυναμώσει τους μαθητές και θα τους καθοδηγήσει στο έργο τους. Η Ανάληψη, λοιπόν, είναι προϋπόθεση για την φανέρωση της Εκκλησίας και την αποστολή της στον κόσμο.
Για τους πιστούς, το εν λόγω γεγονός, είναι μια εορτή ελπίδας και προσδοκίας. Ο Χριστός δεν μας εγκατέλειψε, αλλά συνεχίζει να είναι παρών στην Εκκλησία του, μέσω του Αγίου Πνεύματος και των Μυστηρίων. Επιπλέον, η υπόσχεση της Δευτέρας Παρουσίας, της επιστροφής του Χριστού με δόξα, δίνει νόημα και προσανατολισμό στη ζωή των Χριστιανών. Μας καλεί να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αναμένοντας την τελική του έλευση.
Η δεσποτική εορτή της Αναλήψεως μας υπενθυμίζει ότι ο Χριστός είναι ο Κύριος του σύμπαντος, ο οποίος έχει αναλάβει την εξουσία και κυριαρχία. Μας ενθαρρύνει να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα άνω, προς τα ουράνια, και να αναζητούμε τη βασιλεία του Θεού, ενώ ταυτόχρονα να εργαζόμαστε για την εφαρμογή των εντολών του Ευαγγελίου στην επίγεια ζωή μας.
