Χρειάζεται φόβος την ημέρα της Πεντηκοστής για να γονατίσουμε. Οι άνθρωποι που έχουν επίγνωση, φοβούνται που θα γονατίσουνε.

Γιατί ξέρετε τι πάει να πει να γονατίσεις αυτή την ημέρα; Πάει να πει· είμαι εντάξει, ταπεινώθηκα… και περιμένω την επιφοίτηση του Πνεύματος του Αγίου. Να έρθει αυτή η περιστερά που κατεβαίνει από τον Ουρανό, να καθίσει και σε μένα τον αμαρτωλό.

Αλλά αυτή η περιστερά, η Χάρις του Πνεύματος του Αγίου, είναι η περιστερά της Κιβωτού. Θυμόσαστε όταν ο Νώε απέλυσε τον κόρακα, για να δει κατά πόσο κόπασαν τα ύδατα, δεν επέστρεψε πίσω. Τράφηκε με τα πτώματα. Έπειτα ο Νώε απέλυσε την περιστερά. Βγήκε η περιστερά, αναφέρει η Γραφή και πέταξε. Αλλά η περιστερά δεν κάθεται στο βρώμικο. Δεν κάθεται πάνω στα θνησιμαία αυτά και στη βρώμα και στη δυσωδία που υπήρχε επί της επιφανείας των υδάτων, λόγω του κατακλυσμού. Και μη έχουσα που να ξεκουράσει τα πόδια της, επέστρεψε στην Κιβωτό.

Αυτό θα συμβεί και σε εμάς. Όταν ακούσουμε «ἔτι καὶ ἔτι, κλίναντες τὰ γόνατα, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν…», θα πέσουμε κάτω στρωματσάδα. Και θα βγει η περιστερά από το Ιερό Βήμα και θα αρχίσει να πετά στους γονυκλιμένους ανθρώπους και θα τους εξετάζει.

Τι θα βρει επάνω μας; Θα βρει αγάπη; Θα βρει παιδοποιία; Θα βρει νηστεία; Θα βρει εξομολογημένους ανθρώπους; Θα βρει αγαπημένους ανθρώπους; Τι θα βρει; Πείτε μου, εάν πάμε την Κυριακή της Πεντηκοστής στην Εκκλησία και γονατίσουμε, θα καθίσει και σε εμάς το Πνεύμα το Άγιο;

Θα πάει εδώ… δεν μιλάει με τη συννυφάδα της. Θα πάει εκεί… ψευδορκίστηκε χθες. Θα πάει πιο κάτω… έφαγε τον παπά με τη γλώσσα της. Θα πάει πιο πέρα… σκότωσε τα παιδιά της. Θα πάει παραπέρα… κλέβει με το ζύγι. Θα πάει, θα πάει, θα πάει… πείτε μου πού θα καθίσει;

Και από εκεί μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος, σε ποια κατάσταση βρίσκεται. Θα φτάσει κάτω μέχρι το παγκάρι και θα ξαναγυρίσει. Και όπου βρει καθαρότητα και ετοιμασία, θα καθίσει. Όπου, όμως, δεν βρει, δεν πρόκειται να καθίσει. Δεν εκβιάζεται η Χάρις. Η Χάρις είναι βασίλισσα και «ὅπου θέλει πνεῖ» (Ιω. 3, 8). Δεν διατάσσεται! «Πήγαινε εκεί», γιατί το είπε η μητέρα. Να αγιάσει τον γιό, τον πόρνο. Να αγιάσει την κοπέλα που χώρισε το ανδρόγυνο… Δεν τα κάνει αυτά το Πνεύμα το Άγιο. Δεν διατάσσεται!

Γι’ αυτό οι άνθρωποι έχουν αγριέψει. Γι’ αυτό οι άνθρωποι έχουν κάνει ένα τρελοκομείο σήμερα και δεν έχουν κάνει την ωραία οικογένεια, με την αγάπη, με την ειρήνη, με τη χαρά, με τη χρηστότητα, με τη μακροθυμία, με τα πάντα που είναι καρποί της Χάριτος του Πνεύματος του Αγίου.

(†) Δημήτριος Παναγόπουλος (Ιεροκήρυκας)