Ο χρόνος συνοδεύει τη ζωή και την κατευθύνει στον θάνατο. Όπως οι επιβάτες των πλοίων οδηγούνται αυτομάτως στο λιμάνι, έστω και αν κοιμούνται και δεν το αντιλαμβάνονται, έτσι και κάθε άνθρωπος με το πέρασμα του χρόνου, σαν με μια συνεχή και ακατάπαυστη κίνηση, οδηγείται στο τέλος του.

Κοιμάσαι και ο χρόνος σε παρατρέχει. Είσαι ξυπνητός και έχεις φροντίδες, άλλα η ζωή δαπανάται, έστω και αν αυτό διαφεύγει την αντίληψη μας.

Όλοι τρέχουμε κάποιο δρόμο, σπεύδοντας ο καθένας προς το τέλος του… Όλα περνούν και μένουν πίσω σου…

Τέτοια είναι ή ζωή. Ούτε οι χαρές της είναι μόνιμες ούτε οι λύπες της διαρκείς. Και ο δρόμος δεν είναι δικός σου, ούτε τα παρόντα δικά σου.

Μέγας Βασίλειος