Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἰδωλοποίησε καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις θεοποίησε τὴν ἐπιστήμη. Πίστεψε ὅτι χάρις στὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης, μπορεῖ νὰ λύσει ὅλα τὰ προβλήματα καὶ ἄρα νὰ «ἀχρηστεύσει» τὸν Θεό, ἀπωθώντας Τον στὰ παγερὰ «ἄκρα» τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.

Σταχυολογήσαμε ἕνα μικρὸ διάλογο ἀπὸ τὸν, κατὰ κόσμον «ἀγράμματο» καὶ κατὰ Θεὸν ἐπιστήμονα, ἅγιο Παΐσιο μὲ κάποιον ἀμερικανὸ ἐπιστήμονα καὶ δεῖτε πῶς τὸν ἀντιμετώπισε ὁ θεόφρων Γέροντας:

– Τί κατόρθωμα κάνατε σὰν ἔθνος μεγάλο ποὺ εἶστε;

– Πήγαμε στὸ φεγγάρι, μοῦ ἀπάντησε.

– Πόσο μακριὰ εἶναι, τὸν ρωτάω;

– Ἂς ποῦμε, μισὸ ἑκατομμύριο χιλιόμετρα, μοῦ λέει.

– Πόσα ἑκατομμύρια ξοδέψατε, για νὰ πᾶτε στὸ φεγγάρι; 

– Ἀπὸ τὸ 1950 μέχρι τώρα, μοῦ λέει, ἔχουμε ξοδέψει ποταμοὺς δολλαρίων.

– Στὸν Θεὸ πήγατε; Πόσο μακριὰ εἶναι ὁ Θεός; τὸν ρωτάω.

– Ὁ Θεός, μοῦ λέει, εἶναι πολὺ μακριά.

– Ἐμεῖς ὅμως, τοῦ λέω, μ’ ἕνα παξιμάδι πᾶμε στὸν Θεό!