Το θέμα είναι να καταλάβει ο άλλος από μόνος του. Όσο τον παρακαλάς, όσο τρέχεις από πίσω του, όσο προσπαθείς να του τα έχεις όλα έτοιμα, μήπως και συγκινηθεί και αλλάξει, τόσο θα μπαίνεις μέσα βούρκο πιο βαθιά. Τόσο θα απογοητεύεσαι. Τόσο θα συνειδητοποιείς καθημερινά, πως το βαρέλι δεν έχει πάτο. Και οι προσδοκίες που θα δημιουργείς και όπως είναι φυσικό θα καταρρίπτονται, θα λειτουργούν σαν ένας μικρός θάνατος για σένα.

Πόσο να το αντέξει όλο αυτό ένας άνθρωπος; Τι νόημα έχει να σέρνεις κάποιον που κατά βάθος δεν έχει πρόθεση να αλλάξει;

Όχι! Με το ζόρι δεν γίνεται δουλειά.

Πες αυτά που έχεις να πεις και άσε τον άλλον ελεύθερο. Τέρμα τα παρακαλητά. Ας αναλάβει ο καθένας μόνος του, την ευθύνη της ζωής του.

Χριστός Ανέστη!

Ελευθεριάδης Ελευθέριος (Ψυχολόγος MSc)