Οι πιο δύσκολοι άνθρωποι, είναι εκείνοι που δεν ωρίμασαν ποτέ. Εκείνοι που κουβάλησαν στην ενήλικη ζωή όλες τις κακές συνήθειες τις παιδικής τους ηλικίας. Και αν και μεγαλώσανε, δεν μάθανε να ελέγχουνε τα νεύρα τους, μουτρώνουνε ακόμα για το κάθε τι, δεν χαλιναγωγούν τα «θέλω» τους και αφήνουν ελεύθερα τα όποια ξεσπάσματά τους.

Άνθρωποι που δεν μπορούνε να συνδεθούνε συναισθηματικά, άνθρωποι που δεν βγαίνουνε από το «εγώ» τους, άνθρωποι που ζητάνε συνεχώς φροντίδα, αλλά οι ίδιοι τους δεν φροντίζουνε κανέναν και ποτέ…

Άνθρωποι που έχουνε δικαιώματα, αλλά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουνε όταν τους μιλάς για «πρέπει» και «υποχρεώσεις»…

Οι πιο δύσκολοι άνθρωποι, είναι εκείνοι που δεν ωρίμασαν ποτέ. Εκείνοι, που φέρονται σαν μικρά κακομαθημένα παιδιά, εγκλωβισμένα μέσα σε σώμα ενηλίκου…

Ελευθεριάδης Ελευθέριος (Ψυχολόγος MSc)