Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.

Γράφεις πως δεν έχεις σταθερότητα. Πράγματι είσαι σαν «κάλαμος ὑπό ἀνέμου σαλευόμενος». Μόλις φύσησε ο άνεμος των ειδήσεων, αμέσως λύγισες, πότε στη μία – πότε στην άλλη άκρη. Αλλά και η αιτία είναι φανερή∙ διασκορπισμός του νου, απροσεξία στην εσωτερική ζωή και έλλειψη εγκατάλειψης του εαυτού σου στο θέλημα του Θεού.

Άκουσες επαίνους για την πατρίδα σου και αμέσως είσαι έτοιμη να ταξιδέψεις εκεί. Γνώριζε, όμως, πως όπου και να πας, μαζί σου θα κουβαλάς και το εσωτερικό σου χάος, και ότι και εκεί ανθρώπους θα συναντήσεις, όχι αγγέλους. «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστιν», όχι έξω από μας.

Αν φροντίζουμε περί του «ἑνός» που «ἐστι χρεία», τότε και όλα τα υπόλοιπα θα μας δοθούν όπως ο ίδιος ο Κύριος το υποσχέθηκε.

Σήμερα είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Η πρώτη εβδομάδα της Τεσσαρακοστής ήδη πέρασε. Ο χρόνος φεύγει σαν να έχει φτερά. Πόσο σύντομη είναι η επίγεια ζωή μας μπροστά στην αιωνιότητα. Σαν κόκκος άμμου στη θάλασσα. Όμως, πολύ λίγο σκεφτόμαστε την αιωνιότητα, πολύ λίγο προετοιμαζόμαστε γι’ αυτή. Πολύ μας τραβάει η γη και ξεχνάμε να σκεφτούμε το μόνο που έχουμε ανάγκη.

Κύριε, δώσε μου μνήμη θανάτου!

Ηγούμενος Ιωάννης (Πνευματικός Ιεράς Μονής Βάλαμο)