«Ἀναστάσεως ἡμέρα» ἡ πανευφρόσυνη ἑορτή τοῦ Πάσχα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Μέ τίς δύο αὐτές λέξεις ἀρχίζει μία ἀπό τίς ὡραιότερες ὁμιλίες του ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Καί μέ τίς δύο αὐτές λέξεις πού δανείζεται ἀπό τόν ἅγιο Γρηγόριο, ὁ μεγάλος μελωδός τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἀρχίζει τόν θεσπέσιο Κανόνα του στό ἅγιο Πάσχα.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας εἶναι τό ἀρραγές θεμέλιο τῆς πίστεώς μας. Εἶναι ἡ πηγή τῆς σωτηρίας μας. Εἶναι ἡ ἄγκυρα, «ἡ ἀσφαλής καί βεβαία» τῶν πιστῶν (Ἐφεσ. 6,19).  Εἶναι τό Α καί τό Ω τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος, ἀλλά καί ὁλόκληρης τῆς Ἐκκλησίας διαμέσου τῶν αἰώνων. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γράφοντας πρός τούς χριστιανούς τῆς Κορίνθου, ὑπογραμμίζει μέ ἔμφαση: Ἄν ὁ Χριστός δέν ἔχει ἀναστηθεῖ, τότε εἶναι χωρίς νόημα τό κήρυγμά μας. Καί ἡ πίστη σας εἶναι χωρίς νόημα καί δέν ἔχει καμιά ἀξία (Α’ Κορ. 15, 14,17).

* * *

«Ἀναστάσεως ἡμέρα» ἡ σημερινή ἑορτή, ἀδελφοί· τό ἅγιο Πάσχα πού ἑορτάζουμε κάθε χρόνο.

«Ἀναστάσεως ἡμέρα» εἶναι καί κάθε Κυριακή τοῦ ἔτους, γιατί ἡ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς εἶναι ἀφιερωμένη στόν ἀναστάντα Κύριό μας. Ἐκεῖνον, τόν ἀναστημένο Ἰησοῦ, προσκυνοῦμε καί τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασή Του «ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν».

«Ἀναστάσεως ἡμέρα» εἶναι καί ὁποιαδήποτε ἄλλη ἡμέρα τοῦ χρόνου κατά τήν ὁποία τελοῦμε τή θεία Λειτουργία. Πάσχα εἶναι κάθε θεία Λειτουργία. Ἱερουργώντας τό μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ὁμολογοῦμε πίστη στήν Ἀνάσταση καί προσκυνοῦμε τόν Ἀναστάντα.

«Ἀναστάσεως ἡμέρα», ἐπίσης, εἶναι καί γιά τόν καθένα μας κάθε φορά πού μετέχουμε στή θεία Εὐχαριστία. Τρώγουμε τό σῶμα καί πίνουμε τό αἷμα τοῦ ἀναστημένου Κυρίου μας καί λαμβάνουμε μέσα μας τό σπέρμα τῆς ἀναστάσεως.

* * *

Ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, ἡ μεγάλη σημερινή μας ἑορτή, προσφιλεῖς ἀδελφοί, εἶναι ἡμέρα χαρᾶς. Ἀληθινῆς χαρᾶς πού πλημμυρίζει τίς καρδιές μας καί συγκλονίζει τίς ὑπάρξεις μας. Αὐτό ἐννοεῖ ὁ ἱερός Δαμασκηνός μέ τήν προτροπή του «λαμπρυνθῶμεν λαοί». Νά σκιρτήσουν ἀπό χαρά οἱ καρδιές μας. Νά λάμψουν τά πρόσωπά μας. Νά μεταδώσουμε αὐτή τήν ἀναστάσιμη χαρά παντοῦ καί πρός ὅλους. Ὁ χαιρετισμός πού ἀπηύθυνε ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ σέ κάθε ἐπισκέπτη του ἦταν «Χριστός ἀνέστη, χαρά μου!».

Ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἡμέρα ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας θριαμβεύει πάνω στόν Σταυρό καί πηγάζει ἀπό τόν ζωοδόχο τάφο Του. Ἐκχύνεται αἰωνίως καί πληροῖ τά σύμπαντα. Γι᾽ αὐτό καί οἱ πιστοί πολύ περισσότερο, σήμερα τό Πάσχα, αἰσθανόμαστε τό χρέος τοῦ «ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους». Ὁ Κύριος Ἰησοῦς μᾶς ἀγάπησε. Καί ἀπό ἄπειρη ἀγάπη ἀνέβηκε πάνω στό ξύλο τοῦ σταυροῦ. Ὅπως, λοιπόν, Ἐκεῖνος μᾶς ἀγάπησε, κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον (Ἰω. 13,34). Ἀσφαλῶς ὄχι μέ τά λόγια, ἀλλά μέ τά ἔργα μας. Καί σέ τέτοιο βαθμό, πού ἀγαποῦμε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας —«ὡς σεαυτόν» (Ματθ. 19,19).

Ἡ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι καί ἡμέρα τῆς συγχώρησης καί τῆς συγγνώμης. Ἀπό τόν ζωοδόχο τάφο τοῦ Κυρίου μας ἀνέτειλε ἡ συγγνώμη. Ἐκεῖνος ἦρθε στόν κόσμο, σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε, ὅπως γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «γιά νά πάρει ἀπό πάνω μας τίς ἁμαρτίες μας» (Α’ Ἰω. 3,5). Ἄν, λοιπόν, Ἐκεῖνος μᾶς συγχωρεῖ καί ἐξαλείφει τίς ἁμαρτίες μας, κι ἐμεῖς χρεωστοῦμε νά συγχωροῦμε τούς ἄλλους. «Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει!».

Προσβλέπουμε στό μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Παρακαλοῦμε γιά τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν μας, ὑπό τήν ἀπαράβατη προϋπόθεση ὅμως ὅτι κι ἐμεῖς συγχωροῦμε τούς ἀδελφούς μας. Καί ἡ ἀναστάσιμη χαρά ἔρχεται νά σκηνώσει στήν καρδιά μας, ὅταν αὐτή εἶναι ἐλεύθερη καί ἀπαλλαγμένη ἀπό τή μνησικακία καί τήν ἐμπάθεια. Ὅταν εἰλικρινά συγχωροῦμε τούς ἄλλους πού ἐνδεχομένως μᾶς ἔβλαψαν καί μᾶς ἀδίκησαν.

* * *

   Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἑορτάζουμε τό ἅγιο Πάσχα τοῦ Κυρίου μας! «Ἀναστάσεως ἡμέρα» ἡ σημερινή. Ἡμέρα χαρᾶς, ἀγάπης καί συγγνώμης.

Συναγμένοι σήμερα στίς ἐκκλησίες μας λατρεύουμε τόν ἀναστημένο Κύριό μας.

Κοινωνοῦμε τό σῶμα καί τό αἷμα Του.

Καί ἀναστημένοι στό φρόνημα καί στή ζωή, καταθέτουμε παντοῦ καί πάντοτε τή μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Ὡστόσο, μέ πόνο βλέπουμε νά συνεχίζεται ἐδῶ καί δύο χρόνια ὁ πόλεμος μεταξύ Ρωσίας καί Οὐκρανίας, δύο ὁμοδόξων λαῶν στήν πίστη καί μέ κοινές πολιτιστικές ρίζες. Πηγή θλίψης καί ἀνησυχίας, ἐπίσης, καί τά ὅσα συμβαίνουν στή Γάζα· ὁ διωγμός ἑνός ὁλόκληρου λαοῦ, τό αἷμα πού ἄδικα χύνεται, ἡ ἀπειλή τῆς πείνας γιά τόν ἄμαχο πληθυσμό. Εὐχή καί προσευχή μας ὁ ἀναστάς Κύριος νά φέρει τήν καταλλαγή καί τήν εἰρήνη.

Χριστός ἀνέστη, ἀδελφοί!
Καί ὅλοι μαζί ἀντιφωνοῦμε:
Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος!

Μέ θερμές ἀναστάσιμες εὐχές
ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ὁ Νέας Σμύρνης ΣΥΜΕΩΝ