Εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτο νά γίνονται ἀπό τούς Χριστιανούς ὅλα τά εἴδη τῶν μαγικῶν (μαντεία, γοητεία, φαρμακεία, οἰωνοσκοπία, ἀστρολογία, φυλαχτά, κλήδονες). Γιατί ἄν αὐτά ἀπαγορεύονται στούς Ἑβραίους, πού ἦταν πνευματικά νήπιοι, πόσο μᾶλλον ἀπαγορεύονται στούς Χριστιανούς, τά τέκνα τῆς ἀλήθειας καί τῆς χάριτος τοῦ Εὐαγγελίου;

Στό Δευτερονόμιο ὁ Θεός πρόσταζε τούς Ἑβραίους·: «Νά μή βρεθεῖ σέ σένα (Ἰσραήλ) κανένας, πού νά μαντεύει μαντεῖες, πού νά προβλέπει τά μέλλοντα μέ φωνές (κλήδονες) καί παρατηρήσεις σημείων (οἰωνῶν)·μάγος, πού ν’ ἀσχολεῖται μέ ἐπαοιδία· ἐγγαστρίμυθος καί τερατοσκόπος, πού νά καλεῖ τούς νεκρούς» (Δευτ. 18, 10).

Στό Λευϊτικό, μάλιστα, προσθέτει νά μήν πλησιάζει κανένας ἐκείνους πού κάνουν αὐτά τά πράγματα, γιά νά μή μολυνθεῖ: «Νά μήν προσκολληθεῖτε (σέ μάγους) καί μολυνθεῖτε ἀπ αὐτούς. Ἐγώ εἶμαι ὁ Κύριος καί Θεός σας!» (Λευϊτ. 19, 26∙ 31).

Ὁ Θεός ἀπαγορεύει τά μαγικά, ἐπειδή ὁδηγοῦν τόσο ἐκείνους πού τά χρησιμοποιοῦν, ὅσο καί ἐκείνους πού τά ζητοῦν, στήν προσκύνηση καί τή λατρεία τῶν δαιμόνων. Γι’ αὐτό καί ἀποτελοῦν θανάσιμη ἁμαρτία. Ἀπό τήν ἄλλη, πάλι, τά μαγικά δέν μποροῦν νά προσφέρουν καμιά ὠφέλεια.

«Οἱ μαντεῖες καί οἱ οἰωνισμοί καί τά ὄνειρα εἶναι μάταια», λέει ἡ Γραφή (Σειράχ 34, 5).

Γι’ αὐτό τόν λόγο οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι δίνουν ἐντολή στούς Χριστιανούς νά μή χρησιμοποιοῦν κανενός εἴδους μαγικά:

«οὐ μαγεύσεις, οὐ φαρμακεύσεις» (Διαταγ. 7, 3),

«φεύγετε… ἐπαοιδᾶς, κλήδονας, μαντείας, καθαρισμούς, οἰωνισμούς, ὀρνιθοσκοπίας, νεκρομαντείας, ἐπιφωνήσεις» (δ.π. 2, 62).

Σκεφθεῖτε, Χριστιανοί, πώς ὅταν λάβατε τό ἅγιο Βάπτισμα, σᾶς ρώτησε ὁ ἱερέας – ἤ μᾶλλον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: «»Ἀποτάσση τῷ σατανᾶ καί πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καί πάση τῇ λατρεία αὐτοῦ καί πάση τῇ πομπή αὐτοῦ;». Καί ὁ καθένας ἀπό σᾶς, μέ τό στόμα τοῦ ἀναδόχου του, ἀπάντησε: «Ἀποτάσσομαι». Ὄχι μόνο τόν σατανᾶ, ἀλλά καί ὅλα τά ἔργα του καί τή λατρεία του καί τήν πομπή του. Ἀλλά ποιά εἶναι ἡ λατρεία τοῦ σατανᾶ;

Ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων ἀπαντάει, πώς εἶναι οἱ μαντεῖες, οἱ φαρμακεῖες καί ὅλα τά ἄλλα εἴδη τῶν μαγικῶν, πού ἀπαριθμήσαμε. Καί ποιά εἶναι ἡ πομπή του; Ὁ ἱερός Χρυσοστομος λέει, πώς εἶναι τά θέατρα, οἱ ἱπποδρομίες, οἱ κλήδονες καί κάθε ἁμαρτία.

Δέν καταλαβαίνετε, λοιπόν, ἀδελφοί, πώς γιά ἐκείνη τήν ὁμολογία καί ὑπόσχεσή σας τήν ὥρα τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος, θά σᾶς ζητηθεῖ λόγος τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως; Δέν ξέρετε ὅτι πρέπει νά τηρήσετε ἀπόλυτα τή συμφωνία, πού κάνατε μέ τό Θεό; Πῶς ἀφήνετε τόν Χριστό καί πηγαίνετε στούς μάγους καί τίς μάγισσες, δηλαδή στόν ἴδιο τόν διάβολο;

Αὐτός ὁ λόγος «ἀποτάσσομαί σοι, σατανᾶ, καί πάση τῇ λατρεία σου καί πάση τῇ πομπή σου», ἅς εἶναι πάντα στό στόμα σας καί στόν νοῦ σας, σάν χαλινάρι καί ἐμπόδιο ἀπό κάθε εἶδος μαγείας.

Αὐτός ὁ λόγος θά σᾶς κάνει νά μή φοβάστε τά «κακά συναπαντήματα» τῶν ἀνθρώπων, οὔτε κρωγμούς καί πετάγματα πουλιῶν καί ἄλλα παρόμοια, ὅταν βγαίνετε ἀπό τό σπίτι σας.

Αὐτός ὁ λόγος, συνδυασμένος μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, θά σᾶς κάνει νά μή φοβάστε οὔτε τόν διάβολο μέ ὅλη του τή δαιμονική παράταξη.

Μόνο μήν παύετε νά τόν ἐπαναλαμβάνετε παντοῦ καί πάντοτε, ὅπως συμβουλεύει ἡ χρυσόλαλη γλώσσα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου: «Παρακαλῶ νά μένετε καθαροί ἀπό τήν ἀπάτη τῆς μαγείας, ἔχοντας σάν στήριγμα αὐτό τόν λόγο. Καί ὅπως δέν θά πηγαίνατε ποτέ στήν ἀγορά χωρίς ροῦχα ἤ παπούτσια, ἔτσι νά μήν πηγαίνετε πουθενά καί χωρίς νά λέτε, ξεκινώντας, τή φράση: “Ἀποτάσσομαί σοι, σατανᾶ, καί τῇ πομπή σου καί τῇ λατρεία σου, καί συντάσσομαί σοι, Χριστέ“. Ποτέ μή βγεῖς ἀπό τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ σου χωρίς τά παραπάνω λόγια. Γιατί εἶναι τό στήριγμά σου, τό ὅπλο σου, τό ἄπαρτο κάστρο πού σέ περιτειχίζει. Παράλληλα σφραγίσου καί μέ τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Ἔτσι, ὄχι μόνο ἄνθρωπος, μά οὔτε κι αὐτός ὁ διάβολος δέν θά μπορέσει νά σέ βλάψει, βλέποντάς σε παντοῦ μ’ αὐτή τήν πανοπλία».

Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου