Ο κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του. Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πως κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της.

Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πως ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.

– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;

– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος. Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα εξ αυτών φώναξε: «Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει βαγόνι».

Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μην αντέχοντας το Ψαλτήριο και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.

– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυίδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω: Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας.

Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).

Από το βιβλίο: “O τρελο-Γιάννης”