Κάθε Χριστούγεννα ο παπα-Τύχων οικονομούσε μια ρέγγα, για να περάσει όλες τις χαρμόσυνες ημέρες του Δωδεκαημέρου με κατάλυση ιχθύος.

Τη ραχοκοκαλιά της ρέγγας δεν την πετούσε αλλά την κρεμούσε σε μια κλωστή και, όποτε ήταν καμιά Δεσποτική ή Θεομητορική γιορτή και είχε κατάλυση ιχθύος, έβαζε λίγο νερό σ’ ένα κονσερβοκούτι, βουτούσε τη ραχοκοκαλιά δυο-τρεις φορές στο νερό, για να πάρει λίγο μυρωδιά, και μετά έριχνε λίγο ρύζι.

Έκανε έτσι κατάλυση και κατηγορούσε τον εαυτό του ότι τρώει ψαρόσουπες στην έρημο.

Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη