Σε έναν Προηγούμενο ονόματι Νεόφυτο, Δοχειαρίτη, το έτος 1880 μ.Χ. στο ησυχαστήριό του «οι Αρχάγγελοι» της μικράς αγίας Άννης φάνηκε ότι είδε σε όνειρο τον Μέγα Βασίλειο. Τον παρακίνησε, μάλιστα, να προσκυνήσει το δάχτυλο του ποδιού του.

Το όνειρο αυτό ήταν ικανό να δημιουργήσει μια οίηση και έναν εγωιστικό τύφο στην ψυχή του Προηγουμένου ότι βλέπει και προσκυνά αγίους. Ο λογισμός του ασχολείτο συνεχώς και αδιακόπως με το όνειρο αυτό και μάλιστα σε βάρος της προσευχής και του «κανόνος» του.

Παρήλθε καιρός και τον φώτισε ο Πανάγαθος Θεός να επισκεφθεί τον ονομαστό Πνευματικό παπα-Γρηγόρη, ο οποίος ασκήτευε εν τελεία ακτημοσύνη και πτωχεία λίγο πιο επάνω, στην ιδίαν Σκήτη.

«Αδελφέ μου Προηγούμενε, μεγάλο διάβολο προσκύνησες και όχι τον άγιο Βασίλειο (του είπε απεριφράστως). Σε παρακαλώ στο εξής να μην δίνεις σημασία στα όνειρα, από τα οποία και με τα οποία ο διάβολος ως πονηρός απατά τους ανθρώπους».

Αρχιμανδρίτου Ιωαννικίου Κοτσώνη, Αθωνικόν Γεροντικόν, σσ. 369-370.