Ο άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κουρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου 1759 μ.Χ.. Σε ηλικία δέκα ετών μαθαίνει τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε βαριά. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας, είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει. Έτσι και έγινε.

Νέος, εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι στην πόλη Κουρσκ και πηγαίνει να μονάσει στη Μονή του Σάρωφ.

Στις 13 Αυγούστου του 1786 μ.Χ. γίνεται μοναχός.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1793 μ.Χ. χειροτονείται ιερέας, εγκαταλείπει, όμως, με την ευλογία του Ηγουμένου, τη Μονή και αποσύρεται στο πυκνό δάσος του Σάρωφ.

Περνά εκεί δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή και μελέτη του θείου Λόγου. Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή, επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ.

Εξομολογούσε πολλούς, θεράπευε ασθενείς, ενώ έδινε να ασπασθούν τον σταυρό που είχε κρεμασμένο στο στήθος του ή την εικόνα που είχε στο τραπέζι του κελιού του.

Ο Άγιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου 1833 μ.Χ..