Σε αυτόν τον κόσμο μας που λες, καθένας κοιτάει τη δουλειά του.

Ο διάβολος τη δική του τη δουλειά, ο άνθρωπος τη δική του και ο Θεός που όλα τα θωρεί, το δικό Του Έργο.

Δουλειά του εξαποδώ, είναι να αναστατώνει. Είναι να κάνει το κακό. Είναι να παιδεύει. Ανάμεσα στους ανθρώπους να γυρνά και να τους βάζει λόγια. Να απελπίζει. Να κατηγορεί. Να καταστρέφει σχέσεις…

Δουλειά του ανθρώπου είναι να προσπαθεί. Να προσπαθεί, χωρίς να κοιτάει δεξιά και αριστερά τι κάνει ο ένας και ο άλλος. Χωρίς να κατηγορεί. Χωρίς να κρίνει. Χωρίς να κάνει το κακό. Δουλειά του ανθρώπου είναι να ελπίζει. Να ανακουφίζει. Να απλώνει το χέρι για βοήθεια. Να χαίρεται. Να ευχαριστεί. Με κάθε ευκαιρία…

Και τέλος είναι του Θεού. Του Θεού δουλειά, που λες, είναι το να σπέρνει. Να σπέρνει εκεί που ο άνθρωπος πάντα προσπαθεί και εκεί που ο διάβολος οργώνει…

Ελευθεριάδης Ελευθέριος (Ψυχολόγος MSc)