Δεν ξέρω σε τι φάση βρίσκεσαι, ούτε τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις. Ο κάθε ένας μόνος του, μόνο αυτός ο ίδιος ξέρει, τι σταυρό πραγματικά σηκώνει.
Ξέρεις, όμως…
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας. Μαραθώνιος είναι.
Μπορεί να παθιάζεσαι, να τα δίνεις όλα, μπορεί να λες και να ξαναλές πως δεν έχεις άλλη επιλογή και γι’ αυτό να φτάνεις στα άκρα τον εαυτό σου.
Δεν θα αντέξεις όμως έτσι… Δεν γίνεται. Δεν θα τη βγάλεις καθαρή.
Και όλα αυτά για τα οποία προσπαθείς, όλοι αυτοί για τους οποίους νοιάζεσαι, ξεκρέμαστοι θα μείνουν.
Φρόντισε λίγο – λίγο να ξεκουράζεσαι. Φρόντισε να ρίξεις λίγο τους ρυθμούς σου. Ο δρόμος που έχεις μπροστά σου, μπορεί να είναι μακρύς. Πιο μακρύς από ότι έχεις εσύ υπολογίσει.
Δεν έχει νόημα, σήμερα να κάνεις την υπέρβαση και αύριο να έχεις καταρρεύσει.
Όσο μπορείς. Όσο αντέχεις. Με το κεφάλι χαμηλά. Με εμπιστοσύνη στον Θεό. Χωρίς απογοήτευση. Χωρίς εξάρσεις.
Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας. Μαραθώνιος είναι. Φρόντισε να κρατάς δυνάμεις, φρόντισε να ξεκουράζεσαι.
Φρόντισε, γιατί μπορεί να είναι μακριά το τέλος…
Ελευθεριάδης Ελ. (Ψυχολόγος M. Sc), Πριν νυχτώσει, σσ. 135-136, εκδ. Ἐν πλῷ, Αθήνα 20184.
