Ἡ πασχάλια Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Μητροπόλεώς μας.
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί ἀδελφοί, Χριστός ἀνέστη!
Ἔφθασε καί πάλι τό Πάσχα τοῦ Κυρίου μας. «Πᾶσα ἡ κτίσις» τοῦ Θεοῦ καί μαζί της κι ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ἑορτάζουμε τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του.
Παρών ἀνάμεσά μας ὁ ἀναστημένος Ἰησοῦς. Παρών ἐν μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας. Παρών ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης μέ τό σῶμα καί τό αἷμα Του. Παρών νοερά στίς καρδιές μας.
Παρών καί σήμερα, ὅπως καί τότε —λίγο μετά τήν Ἀνάστασή Του—, ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν Του «εἰς τό ὄρος» τῆς Γαλιλαίας, καθώς μᾶς ἱστορεῖ ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Ὁ ἀναστάς Ἰησοῦς χαροποιεῖ τίς καρδιές τους. Διαλύει τίς ἀμφιβολίες μερικῶν. Ὁρίζει τήν ἀποστολή τους. Καί τούς διαβεβαιώνει: «Καί ἰδού ἐγώ μεθ᾽ ἡμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰώνος». Κι ἐγώ θά εἶμαι μαζί σας πάντα, ὥς τή συντέλεια τοῦ κόσμου (Ματθ. 28, 20).
Ὁ λόγος αὐτός τοῦ Κυρίου κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, τόν συντάκτη τοῦ πασχαλίου Κανόνος, εἶναι ἡ θεία, ἡ ἀγαπημένη καί ἡ γλυκύτατη «φωνή» τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι ἡ ἀδιάψευστη ὑπόσχεσή Του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ γιά μᾶς τούς πιστούς ἄγκυρα ἐλπίδος πού μᾶς ἐμπνέει βεβαιότητα καί μᾶς γεμίζει ἀγαλλίαση. «Ὤ θείας, ὤ φίλης, ὤ γλυκυτάτης σου φωνῆς, μεθ᾽ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω, ἔσεσθαι, μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ· ἥν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα».
Τά καράβια πού ταξιδεύουν στίς θάλασσες ἔχουν ἀνάγκη ἀπό ἄγκυρα κι ἐμεῖς οἱ χριστιανοί πού ζοῦμε κι ἀγωνιζόμαστε στόν παρόντα κόσμο, σάν ἄλλη ἄγκυρα χρειαζόμαστε τήν ἐλπίδα. Εἶναι, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἡ ἀσφαλής καί βέβαιη ἄγκυρα τῆς ψυχῆς (Ἑβρ. 6, 19).
Ἄν ἡ ἐλπίδα στηρίζει καί ἐμπνέει γενικά τόν ἄνθρωπο, ἡ ἐλπίδα γιά τόν χριστιανό εἶναι ὁ ἀχώριστος σύντροφος τῆς ψυχῆς του. Εἶναι πηγή ἀκένωτη χαρᾶς πού γλυκαίνει τήν καρδιά του. Εἶναι πηγή ἀνεξάντλητης δύναμης πού ἐνισχύει τήν ἀδύναμη ὕπαρξή του. Εἶναι τό ἱλαρό καί ἄδυτο φῶς πού καταυγάζει τά βάθη τῆς ὑπάρξεώς του καί φωτίζει κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή τήν ἐγκόσμια πορεία του.
Ἐλπίδα μας, ἐλπίδα τῶν χριστιανῶν, διδάσκει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός (Α’ Τιμ. 1,1). Σ᾽ Αὐτόν, στόν Σταυρό καί τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του, στηρίζουμε τήν ἐλπίδα μας. Καί ὅταν ἡ ἐλπίδα μας εἶναι «ζῶσα» (Α’ Πέτρ. 1,3), οἱ χριστιανοί προσβλέπουμε μ᾽ ἐμπιστοσύνη στόν Κύριό μας καί Τόν ἐπικαλούμαστε μέ θέρμη. Ἡ μυστική παρουσία Του εἰρηνεύει τίς καρδιές μας καί ἡ παντοδύναμη χάρη Του μᾶς ὁπλίζει μέ δύναμη καί θάρρος. «Εἶναι μεγάλη ἡ δύναμη τῆς ἐλπίδας, ἡ ὁποία στηρίζεται στόν Κύριο», ὑπογραμμίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ χριστιανική ἐλπίδα εἶναι «κάστρο ἄπαρτο, τεῖχος ἀκαταμάχητο, λιμάνι εὔδιο, πύργος ἀπόρθητος, ὅπλο ἀήττητο».
Ἡ χριστιανική ἐλπίδα φωτίζει τό μυστήριο τοῦ θανάτου. Νικᾶ τόν φόβο πού ὁ θάνατος σκορπᾶ. Ὑπερβαίνει τή λύπη πού γεννᾶ ὁ προσωρινός χωρισμός μας ἀπό ἀγαπημένα πρόσωπα. Γι᾽ αὐτό καί δέν λυπούμαστε, ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος, «καθώς καί οἱ λοιποί οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα» (Α’ Θεσσ. 4, 13). Ἡ νίκη ἐπί τοῦ θανάτου καί ἡ Ἀνάσταση ἐκ νεκρῶν τοῦ Χριστοῦ μας ἀποτελεῖ τήν ἐγγύηση καί τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως. Καί ἡ προσδοκία μας αὐτή νοηματοδοτεῖ τήν ἐπίγεια ζωή μας. Δίνει σκοπό στήν ὕπαρξή μας καί καταξιώνει τόν ἀγώνα μας.
Ἡ χριστιανική μας ἐλπίδα ἐπεκτείνεται καί στήν αἰωνιότητα. Ἐλπίζουμε στή δευτέρα παρουσία τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος θά ἔλθει γιά νά κρίνει «ζῶντας καί νεκρούς». Γιά «νά ἀνταμείψει τόν καθένα ἀνάλογα μέ τίς πράξεις του» (Ματθ. 16,27). Καί ἐλπίζοντας στό μέγα ἔλεος καί τήν ἄπειρη ἀγάπη Του, προσευχόμαστε θερμά ν᾽ ἀξιωθοῦμε νά βρεθοῦμε ὅλοι μας κοντά Του· στήν ἀνέσπερη Βασιλεία Του.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος!
Καί ἀναστημένος ἐν δόξῃ μᾶς βεβαιώνει: Εἶμαι μαζί σας. Εἶμαι κοντά σας. Καί σήμερα καί αὔριο· ὥς τή συντέλεια τοῦ κόσμου.
Ἡ παρουσία Του ἄς μᾶς γεμίζει χαρά. Ἡ κοινωνία τοῦ σώματος καί τοῦ αἵματός Του ἄς μᾶς ζωοποεῖ. Καί «ἡ δύναμις τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ» (Φιλιπ. 3, 10) ἄς μᾶς ἐνισχύει νά ζοῦμε κατά τό αἰώνιο Εὐαγγέλιό Του.
Μέ ὁλόθερμες ἀναστάσιμες εὐχές
ὁ Ἐπίσκοπός σας
† Ὁ Νέας Σμύρνης ΣΥΜΕΩΝ
